افسانه “ارتش اخلاقی” اسرائیل شکست پروتکل های هدف گیری ارتش اسرائیل تلفات غیرنظامی عظیمی را به همراه دارد

افسانه “ارتش اخلاقی” اسرائیل

شکست پروتکل های هدف گیری ارتش اسرائیل تلفات غیرنظامی عظیمی را به همراه دارد

محمد قاسم شایق

مبارزه حماس در 7 اکتبر در آن روز به پایان نرسید. بیش از 130 اسرائیلی هنوز در نوار غزه گروگان هستند صدها نفر در سوگواری به سر می برند و چشم انداز حمله ای مشابه هر خانواده اسرائیلی را شب ها بیدار نگه می دارد. با این حال تهاجم جاری در غزه که ظاهراً با هدف از بین بردن شبکه‌های شبه‌نظامی و غیرممکن ساختن تکرار حمله حماس انجام می‌شود هیچ اطمینانی را برای اسرائیلی‌ها یا همسایگان آنها به ارمغان نمی‌آورد. بدون هیچ پایانی به طول انجامیده است و بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل اکنون اصرار دارد که می خواهد به اشغال نامحدود نوار غزه ادامه دهد. تعداد سرسام آور تلفات غیرنظامیان فلسطینی که لوید آستین وزیر دفاع ایالات متحده گفت در اواخر فوریه از مرز 25000 نفر گذشت حتی جو بایدن رئیس جمهور ایالات متحده  متحدی سرسخت که به حملات 7 اکتبر پاسخ داد و با تمدید کارت سفید برای تلافی اسرائیل به فشار بر نتانیاهو سوق داد. خویشتنداری و اطمینان از اینکه عملیات نظامی اسرائیل با اصول اساسی جنگ عادلانه و قوانین بین المللی مطابقت دارد.اسرائیل مدعی است که تمام تلاش خود را برای به حداقل رساندن تلفات غیرنظامیان در غزه انجام می‌دهد  که رویه‌های هدف‌گیری پیچیده را با هدف اطمینان از متناسب بودن هر حمله نظامی و کشتن تعداد زیادی از غیرنظامیان حفظ می‌کند. نتانیاهو در اکتبر تاکید کرد «ارتش اخلاقی‌ترین ارتش جهان است». هنگامی که نتانیاهو در ماه نوامبر در مورد موضوع کشتار فلسطینی ها تحت فشار قرار گرفت گفت «هر گونه مرگ غیرنظامی یک تراژدی است. و ما نباید هیچ داشته باشیم زیرا ما هر کاری می‌کنیم تا غیرنظامیان را از خطر دور کنیم. این چیزی است که ما در تلاشیم تا انجام دهیم به حداقل رساندن تلفات غیرنظامیان.»در حقیقت اسرائیل این کار را نمی کند. این کشور یک کمپین وحشیانه را در غزه به راه انداخته است و تنها پروتکل هایی را که قرار است نیروهای مسلحش برای به حداقل رساندن مرگ و میر غیرنظامیان دنبال می کنند رعایت کنند. اما حتی این دستورالعمل‌ها نیز کافی نیستند بررسی کمپین‌های قبلی در غزه ناکافی بودن دستورالعمل‌های هدف‌گیری اسرائیل را آشکار می‌کند که واقعاً تلفات غیرنظامیان را کاهش نمی‌دهد. در آخرین دور نبرد در غزه اسرائیل حتی از این محدودیت‌ها پیروی نکرده است  که منجر به ویرانی‌های ناگفته شده و دستیابی به راه‌حلی برای درگیری را دشوارتر کرده است.

سوراخ کردن مه جنگ

جنگ های گذشته کمک می کند تا مه حال حاضر را سوراخ کند. در گروه کهنه سربازان اسرائیلی Breaking the Silence سال ها به مطالعه شهادت سربازان از کمپین های نظامی قبلی در غزه در سال های 2008-9، 2012، 2014 و 2021 پرداخته اند. در آن موارد اسرائیل ادعا کرد که تمام تلاش خود را به کار گرفته است. اجتناب از تلفات غیرنظامیان این ادعا بر اساس سه ادعا بود اینکه اسرائیل فقط به اهداف نظامی قانونی حمله می کند نه غیر نظامی. که اسرائیل با اطلاعات بسیار قابل اعتماد عمل می کند که این امکان را به آن می دهد تا از آسیب به غیرنظامیان جلوگیری کند. و اینکه اسرائیل حملات خود را با دقت انجام می دهد و آسیب به غیرنظامیان را محدود می کند. بررسی ما در مورد جنگ های گذشته دلایل زیادی برای تردید در هر یک از این ادعاها نشان داد.به عنوان مثال همه اهداف اسرائیل در مبارزات گذشته را نمی توان اهداف نظامی قانونی تلقی کرد. اگرچه برخی از آنها مطمئناً مانند تأسیسات ذخیره سلاح، مقر حماس تونل‌هایی که توسط عوامل حماس استفاده می‌شود و مکان‌هایی برای پرتاب موشک  اسرائیل به دسته‌ای از اهدافی که آن را «خانه‌های شبه‌نظامیان» می‌نامد نیز حمله کرد. اینها عمدتاً خانه‌ها و آپارتمان‌های غیرنظامی بودند که اسرائیل اصرار داشت اعضای گروه‌های مسلح معمولاً حماس یا جهاد اسلامی فلسطین را در خود جای می‌داد. اسرائیل اغلب کل ساختمان ها را ویران می کرد فقط به این دلیل که مقامات اسرائیلی یک آپارتمان را در داخل آنها به عنوان آپارتمان مورد استفاده ستیزه جویان برچسب گذاری کرده بودند. در این موارد نه خود ستیزه جویان و نه هر چیزی که منطقاً بتوان آن را فعالیت ستیزه جویانه تلقی کرد اهداف مورد نظر حملات نبود. در واقع ستیزه جویان احتمالاً در زمان حملات در خانه نبودند. و با این حال صرف این واقعیت که یک شبه نظامی در آنجا ساکن شده بود برای اسرائیل کافی بود تا تخریب کل ساختمان را توجیه کند.در اوایل عملیات 2014 گروه حقوق بشر اسرائیلی B’Tselem اشاره کرد که حمله به خانه های شبه نظامیان نقض قوانین بشردوستانه بین المللی است زیرا آنها خانه های غیرنظامیان هستند و نه اهداف نظامی. پس از آن سخنگوی نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) اصرار داشت که خانه‌های شبه‌نظامیان در واقع «مرکز حماس» است  مانند سال 2021 زمانی که نیروهای اسرائیلی خانه‌های چند تن از اعضای حماس را بمباران کردند و تعدادی از برج‌های بلندمرتبه را تخریب کردند. غزه اما سربازانی که با Breaking the Silence صحبت کردند توضیح دادند که اینها در واقع اقامتگاه های معمولی هستند نه مراکزی برای عملیات های شبه نظامی. منطق هدف‌گیری تحریف‌شده اسرائیل منجر به ویران کردن کل ساختمان فقط برای رسیدن به یک آپارتمان می‌شود و در این روند ده‌ها غیرنظامی را که هیچ دخالتی در جنگ ندارند به خطر می‌اندازد.این روش های نادرست با اطلاعات ناقص بدتر می شوند. اطلاعات اسرائیل ثابت کرده است که قابل اعتماد نیست. در بین عملیات بزرگ افسران اطلاعاتی اسرائیل نوار غزه را مطالعه می کنند و ارزیابی می کنند که آیا یک مکان خاص می تواند به عنوان هدف دشمن شناسایی شود یا خیر. پس از یافتن یک هدف احتمالی بر اساس تراکم جمعیت غیرنظامی سلاح خاصی که ارتش اسرائیل از آن استفاده خواهد کرد و نوع ساختار «تخمین خسارت جانبی»  محاسبات تعداد غیرنظامیان مورد انتظار برای کشته شدن در یک حمله  را ارائه می‌کنند. مورد هدف قرار گرفتن این ارزیابی ها ارزیابی تناسب انجام شده توسط افسران ارتش اسرائیل در طول درگیری را نشان می دهد که تعیین می کند که آیا اهمیت نظامی هدف متناسب با آسیب مورد انتظار به غیرنظامیان است یا خیر. یکی از مشکلات این روش این است که اطلاعات در دسترس افسران اسرائیلی اغلب بسیار محدود است  برای مثال، ارتش اسرائیل ممکن است بدون دانستن نوع یا مقدار مهمات موجود در آن تعیین کند که یک مکان یک مرکز ذخیره مهمات است. به عنوان مثال اهمیت نظامی 50 نارنجک دستی بسیار کمتر از 50 موشک است که می تواند به سمت شهرهای اسرائیل شلیک شود. با چنین اطلاعات محدودی اهمیت نظامی هدف را نمی توان به طور کامل تعیین کرد و بنابراین نیروهای اسرائیلی نمی توانند ارزیابی تناسب معتبری انجام دهند. علاوه بر این اطلاعات می تواند به سرعت منسوخ شود و افسران اسرائیلی اطلاعات را به اندازه کافی به روز نمی کنند. عملکرد یک ساختار خاص می تواند تغییر کند همانطور که محیط اطراف آن نیز تغییر می کند. ممکن است یک مدرسه جدید در این نزدیکی ساخته شود یا یک مرکز عمومی می تواند تغییر کاربری دهد. در طول درگیری‌های بزرگ و حتی بیشتر در طول جنگ کنونی اسرائیل به کل مناطق مسکونی هشدار می‌دهد که تخلیه شوند و تراکم جمعیت و روال روزانه در آن محله‌ها و سایر مناطق را به شدت تغییر می‌دهد. در این شرایط برآوردهای قبلی از خسارت جانبی به ویژه مشکوک می شود و نمی توان برای ارزیابی تناسب استفاده کرد.در سال 2019 عدم تایید اطلاعات در مورد یک هدف منجر به کشته شدن 9 نفر از اعضای خانواده السوارکه در دیر البلاح در مرکز غزه شد. مقامات اطلاعاتی ارتش اسرائیل معتقد بودند مجتمعی که این خانواده در آن زندگی می کردند یک مجتمع نظامی متعلق به جهاد اسلامی فلسطین است. هاآرتص گزارش داد «ساختمانی که خانواده در آن زندگی می‌کردند در فهرستی از اهداف بالقوه قرار داشت اما مقامات دفاعی اسرائیل به هاآرتص تأیید کردند که در طول سال گذشته مورد بررسی قرار نگرفته یا قبل از حمله بررسی نشده است.» یک افسر اطلاعاتی به هاآرتص توضیح داد که “عمدتاً هیچ فعالیت اطلاعاتی قابل توجهی در مورد هدفی که از قبل وجود داشته باشد وجود ندارد زیرا ایجاد اهداف جدید مهم تر است.” تعیین تعداد کل حوادثی که در آن غیرنظامیان کشته یا آسیب دیده اند به دلیل رویه ارتش اسرائیل مبنی بر تکیه بر اطلاعات قدیمی دشوار است اما بدون شک فشاری که اکنون مقامات برای تأیید حملات احساس می کنند منجر به موارد زیادی از این دست شده است که منجر به کشته شدن آنها شده است. ساورکه ها حتی زمانی که اطلاعات دقیق باشد رویه‌های اسرائیل برای اجرای حملات هوایی امنیت غیرنظامیان را در اولویت قرار نمی‌دهد. در کمپین‌های نظامی قبلی، ضرورت انجام حملات بیشتر با سرعت بیشتر ارتش اسرائیل را بر آن داشته است تا به افسران رده پایین‌تر این اختیار را بدهد تا حملاتی را تأیید کنند که ممکن است منجر به خسارات جانبی قابل توجهی به غیرنظامیان شود. با این کار ارتش اجتناب از تلفات غیرنظامیان را در اولویت قرار داد. فرکانس حملات همچنین توسط یک سیستم هوش مصنوعی جدید که اهداف بالقوه جدیدی تولید می کند امکان پذیر است. سیستمی که برای تولید انبوه اهداف طراحی شده است ناگزیر دقت را به خطر می اندازد و صدمات را به غیرنظامیان افزایش می دهد همانطور که آمار حیرت آور کشته ها در غزه در ماه های اخیر نشان می دهد.در کمپین های گذشته اسرائیل به روش هایی تلاش کرد تا تلفات غیرنظامیان را کاهش دهد. این تاکتیک از تاکتیکی به نام “کوبیدن سقف” استفاده کرد که شامل شلیک یک موشک کوچک به پشت بام یک ساختمان برای هشدار به ساکنان در مورد حمله شدیدتر اسرائیل در راه است. مطمئناً ارتش اسرائیل از این روش هشدار در زمانی که هدف مورد نظر در ساختمان بود استفاده نمی‌کرد  این امر مرگ غیرنظامیان مورد انتظار را به عنوان خسارت جانبی مشروع تلقی می‌کرد. ارتش اسرائیل تنها زمانی از کوبیدن سقف استفاده می کند که بخواهد خود سازه را هدف قرار دهد و افراد را در داخل خسارات جانبی مجاز در نظر نگیرد.اما حتی زمانی که از کوبیدن سقف استفاده می کند باز هم به کشتار غیرنظامیان ختم می شود. مقامات اسرائیلی اغلب اطلاعات روشنی در مورد تعداد ساکنان یک ساختمان خاص ندارند و همیشه به دنبال آن نیستند. یکی از سربازان توضیح داد که اگرچه اسرائیل فناوری تأیید مکان دقیق ساکنان (با ردیابی تلفن های آنها) را دارد اما به ندرت این کار را انجام می دهد زیرا چنین رویه ای زمان و منابع زیادی را می طلبد و همیشه سرعت حملات هوایی را کاهش می دهد. . با وجود یک اعتصاب هشدار دهنده بسیاری از مردم ممکن است نتوانند ساختمانی را ترک کنند یا نتوانند به موقع آن را ترک کنند  به عنوان مثال اگر بیمار یا مسن باشند. مردم گهگاه موشک هشدار دهنده را با خود حمله اشتباه می گیرند یا فکر می کنند بمبی است که در همان نزدیکی فرود آمده است و خانه های خود را ترک نمی کنند.در جنگ کنونی اسرائیل به طور قابل توجهی استفاده از کوبیدن سقف را کاهش داده است و ادعا می کند که آنقدر نازک است که نمی تواند با چنین هشدارهایی اذیت شود. کاهش استفاده از کوبیدن سقف اعتراف ارتش اسرائیل به این است که اکنون نسبت به گذشته کمتر نگران اجتناب از تلفات غیرنظامیان است.

علت ریشه ای

در گذشته، اسرائیل به اندازه کافی برای تمایز بین غیرنظامیان و شبه نظامیان در غزه انجام نداد. در جنگ امروز به نظر می‌رسد که اسرائیل حتی کمتر انجام می‌دهد. در واقع نیویورک تایمز در دسامبر گزارش داد که در کمپین کنونی اسرائیل تعریف خود از “اهداف ارزشمند” و تمایل خود را برای آسیب رساندن به غیرنظامیان گسترش داده است. این با گزارش اخیر سی‌ان‌ان مطابقت دارد که در ماه اول جنگ اسرائیل صدها بمب 2000 پوندی پرتاب کرد که قادر به کشتن یا زخمی کردن مردم در فاصله بیش از 1000 فوتی از ضربه بودند و اینکه تقریباً نیمی از مهمات اسرائیل به غزه ریخته شد. بمب های نادقیق “گنگ” هستند. لشکرکشی که به این شکل انجام شود تنها به این اتهامات اعتبار می بخشد که اسرائیل به همان اندازه که به دنبال اهداف نظامی در غزه است به انتقام گیری در غزه نیز علاقه دارد.نمونه های کشتار بی رویه غیرنظامیان در غزه در حال حاضر متعدد است و نمونه های دیگری از نگرش آرام دولت اسرائیل در قبال مرگ بیگناهان مطمئناً پس از جنگ آشکار خواهد شد. ایالات متحده با استفاده از حمایت سیاسی و نظامی خود از اسرائیل می‌تواند نیروهای اسرائیلی را متقاعد کند که قوانین بین‌المللی را در کمپین‌های خود رعایت کنند و واقعاً هر کاری که می‌توانند برای به حداقل رساندن مرگ غیرنظامیان انجام دهند.هیچ راه حل سریعی برای اشتباهات اسرائیل وجود ندارد زیرا همه آنها نشانه های یک علت اصلی هستند اولویت مطلق اسرائیل برای “مدیریت درگیری” و به تعویق انداختن هرگونه راه حل واقعی صرف نظر از اینکه چه تعداد غیرنظامی  فلسطینی یا اسرائیلی  آسیب دیده اند. این نگرش است که منجر به لشکرکشی های معمولی در غزه در 15 سال گذشته شده است و این نگرش است که به دولت اسرائیل اجازه می دهد تا این جنگ را بدون هیچ هدف مشخص و قابل دستیابی پیش ببرد.تنها راه واقعی رو به جلو به رسمیت شناختن انسانیت یکدیگر و جستجوی راهی برای هر دو ملت است که صرفاً مبتنی بر قدرت نظامی نباشد. اولین قدم ضروری پایان دادن به این جنگ است. حماس باید گروگان ها را بازگرداند و کمک های بشردوستانه باید به مردم غزه ارائه شود. تنها در این صورت ممکن است این فاجعه به کاتالیزوری برای تغییر تبدیل شود.

درج یک دیدگاه