رانش اقتدارگرای گرجستان
غرب نباید اجازه دهد تفلیس به مدار روسیه بازگردد
محمد اکرام یاور
در یک غروب سرد نیمه دسامبر در مرکز تفلیس با نیکا خوچداوا یک دیسکجوکی 28 ساله و مدیر باشگاه تکنوی محبوب Left Bank آشنا شد. در حین صحبت نیکا در میان جمعیت وسیعی متشکل از دهها هزار نفر از هموطنان او محاصره شدند که اکثراً 20 تا 30 ساله بودند و در اعتراض به تصمیم حزب حاکم رویای گرجستان برای تعلیق مذاکرات الحاق در مقابل ساختمان پارلمان گرجستان تجمع کرده بودند. با اتحادیه اروپا پس از انتخابات سراسری در اواخر اکتبر که به طور گسترده گمان می رود تقلب شده است تصمیم در مورد اتحادیه اروپا گرجستان را وارد بحرانی کرده است که در آن آینده این کشور در غرب ممکن است در خطر باشد.خوچداوا گفت: «این آخرین شانس ماست. پشت سرش، بالای نمای ساختمان مجلس، شخصی شعاری داده بود: «آمریکا و اتحادیه اروپا. مردم گرجستان از شما می خواهند که تحریم ها را علیه بیدزینا ایوانیشویلی [رهبر گرجستان] و دولت غیرقانونی اعمال کنید.درگیری بین معترضان و پلیس در پایتخت به طور فزایندهای تشدید شده بود و اعتراضات ضد دولتی به بسیاری از مناطق دیگر کشور گسترش یافته بود. دولت با نیروی وحشیانه با آنها برخورد کرده است تاکنون بیش از 400 نفر دستگیر شده اند که بسیاری از آنها در جریان این روند جراحات جدی دیده اند. در کشور کوچکی مانند گرجستان این رقم بهطور تکاندهندهای بالاست: اگر تعداد بازداشتشدگان بر روی جمعیت ایالات متحده ترسیم شود به بیش از 36000 نفر تبدیل میشود.در تفلیس با ده ها نفر از احزاب مخالف و سازمان های جامعه مدنی و همچنین دیپلمات ها و کارشناسان منطقه ای دیدار کردند. چندین جوان گرجستانی که هنوز آثار ضرب و شتم را در خود داشتند توصیف کردند که در تظاهرات مسالمت آمیز نیروهای امنیتی بازداشت شده اند. یک ناظر مستقل انتخابات بازگو کرد که چگونه او توسط انبوهی از اراذل و اوباش برای ترک یک مرکز رای گیری مورد خشونت قرار گرفت. اکنون بسیاری از گرجی ها می گویند که این کشور در آستانه دیکتاتوری تک حزبی است. این یک چرخش قابل توجه برای کشوری است که دو دهه پیش رئیس جمهور ایالات متحده جورج دبلیو بوش از آن به عنوان “فانوس دریایی آزادی” یاد کرد. اکنون شکی وجود ندارد که انتخابات اکتبر تقلبی بوده است با این حال واکنش دولت های غربی به طرز عجیبی خاموش بوده است. ناظر حقوق بشر سازمان امنیت و همکاری اروپا در گزارش اولیه خود در مورد این انتخابات از مقامات انتخابات گرجستان به دلیل اجرای “کارآمد و شفاف” رای گیری تمجید کرد. به چند بی نظمی اشاره کرد اما دستکاری حزب حاکم در رای را محکوم نکرد یک مقام اروپایی اعلام کرد که «تعامل نشان داده شده در روز انتخابات» باید مدرکی برای «نظامی است که هنوز در حال رشد و تکامل است با سرزندگی دموکراتیک در حال ساخت». در مجموع مقامات اروپایی و آمریکایی آمادگی آتش زدن پلها با تفلیس را ندارند و به این نکته اکتفا کردهاند که «ناظران بینالمللی نتیجه را آزاد و منصفانه اعلام نکردهاند».رهبران اقتدارگرا به مراتب کمتر ترسو بودند. سخنگوی سیاست خارجی چین از برگزاری “انتخابات پارلمانی آرام” این کشور قدردانی کرد نیکلاس مادورو رهبر ونزوئلا رویای گرجستان را به خاطر کسب “یک پیروزی مثال زدنی و درخشان” تحسین کرد. ویکتور اوربان مرد قدرتمند مجارستان به خاطر “پیروزی قاطع” حزب رویای گرجستان تبریک گفت.دلایل چرخش اقتدارگرایانه گرجستان ارتباط زیادی با سیاست داخلی دارد و به ویژه ظهور رویای گرجستان وسیله ای برای جاه طلبی های سیاسی میلیاردر ایوانیشویلی که ثروت خود را در روسیه به دست آورد. از زمانی که رویای گرجستان در سال 2012 به قدرت رسید به آرامی اما پیوسته مسیری را به سوی حکومت استبدادی دنبال کرد که اکنون در آستانه اوج قرار دارد. با این حال غرب که زمانی مشتاق حمایت از دموکراسی در حال مبارزه گرجستان بود به سمت انفعال عقب نشینی کرده است. در طول سالها ایالات متحده و اروپا بر سیاستهایی در قبال این کشور تکیه کردهاند که از نظر پاداش غنی و در اجرای آن ضعیف است و رویای گرجستان را تا حد زیادی برای تحکیم قدرت بر اساس شرایط خود آزاد گذاشتهاند. اکنون گرجستانیها بهای آن را میپردازند و تفلیس تهدید میکند که قاطعانه از غرب و روسیه دور شود. مسکو سهم زیادی در این مسابقه دارد. برای قرنها روسها قفقاز جنوبی را بهعنوان حیاط خلوت استراتژیک خود سنگری حیاتی در برابر ترکها، ایرانیها و دیگر قدرتهای رقیب مینگرند. علاوه بر این کشف ذخایر عظیم هیدروکربنی در آسیای مرکزی در قرن بیستم موقعیت کلیدی گرجستان را در امتداد مسیرهای ترانزیتی که با توجه به زیرساختهای مناسب، میتواند این منابع را با بازارهای اروپایی مرتبط کند در کانون توجه قرار داد و در نتیجه به طور بالقوه تسلط سابق روسیه بر شبکههای خط لوله اوراسیا را تضعیف کرد ولادیمیر پوتین رئیسجمهور روسیه نیز مصمم است تا از نمایش فضایل لیبرال دموکراسی به سبک اروپایی در امپراتوری شوروی سابق از هر کشوری خواه گرجستان، مولداوی یا اوکراین جلوگیری کند.
یک رویا به تعویق افتاد
گرجستان با جمعیت کم 3.7 میلیون نفری خود مدت هاست که از موقعیت خود به عنوان یکی از معدود دموکراسی های باقی مانده در یک منطقه حساس استراتژیک بهره برده است. تقریباً 35 سال از زمان استقلال گرجستان از اتحاد جماهیر شوروی گرجستان در تلاش است تا رابطه ای با غرب تقویت کند که از آزادی آن محافظت کند و طرح های امپراتوری روسیه را ناکام بگذارد. غربی ها عموماً به این آرزوها با همدردی و حمایت پاسخ داده اند به ویژه به این دلیل که گرجستان طرفدار غرب می تواند متحدی مهم در منطقه ای باشد که ایالات متحده و اروپا به شدت به دوستان قابل اعتماد نیاز دارند. نظرسنجی های اخیر یک روند طولانی مدت را تأیید کرده است: بیش از 80 درصد از مردم گرجستان آینده کشور خود را با اتحادیه اروپا می بینند. در دسامبر 2023 اتحادیه اروپا با اعلام رسمی گرجستان به عنوان نامزد عضویت این تمایل را پذیرفت.امروز آن وعده اروپایی بیشتر شبیه رویایی است که هرگز محقق نخواهد شد. در 26 اکتبر حزب حاکم بر خلاف انتظارات اعلام کرد که به راحتی در انتخابات سراسری پیروز شده است. بر اساس نتایج رسمی رویای گرجستان توانست 53.9 درصد آرا را به دست آورد که برای تضمین کنترل پارلمان کافی است. بقیه آرا به مجموعه ای از احزاب مخالف تعلق گرفت که تنها چهار نفر از آنها توانستند از آستانه پنج درصد برای حضور در پارلمان جدید عبور کنند. اپوزیسیون گرجستان مدتهاست که با اختلافات داخلی خود با مشکل مواجه شده است و هیچ حزب فردی در راس آن باقی نگذاشته است. اما شواهد واضح و قاطع دال بر تقلب در انتخابات وجود دارد. پر کردن آرا، خرید آرا و ارعاب آشکار ناظران داخلی انتخابات به طور گسترده توسط ناظران داخلی انتخابات و همچنین ناظران خارجی مستند شده است. نظرسنجیهای غیردولتی حمایت گرمی از رویای گرجستان عمدتاً در دهه 40 قبل از انتخابات دریافتند و نتیجه احتمالی را بسیار کمتر از نتیجه واقعی پیشبینی کردند. نظرسنجیهای مستقل نشان میدهد که رویای گرجستان همچنان بیشترین آرا را از هر حزبی کسب کرده است اما از کسب اکثریت ساده کوتاهی کرده است. نظرسنجی های خروجی در روز انتخابات نیز بسیار کمتر از نتیجه رسمی بود.پشت دستکاری رویای گرجستان در انتخابات سایه روسیه پوتین است. از همان ابتدا ایوانیشویلی و دستیارانش فهمیدند که بیشتر گرجستانی ها مایلند از نفوذ مسکو بر کشورشان بکاهند. بسیاری پوتین را آخرین فرد در صف طولانی رهبران امپریالیست روسیه می دانند که قصد سرکوب آرمان های خود برای تعیین سرنوشت ملی را دارند. همین انگیزه باعث می شود که گرجی ها به طور مکرر به دموکراسی لیبرال که نه تنها بر اساس شرایط خود بلکه به عنوان سنگری در برابر استبداد به سبک روسیه ارزش دارد ارجحیت دهند.حزب ایوانیشویلی یک استراتژی ظریف برای دور زدن این مشکلات ایجاد کرد. این حزب با استفاده از سرنخهای خود از پوپولیستهای راستگرا در جاهای دیگر برنامهای از «ارزشهای سنتی» را پیش برد و علیه جامعه LGBTQ ضربه زد و اروپا را به تلاش برای تحمیل یک دستور کار بیگانه به گرجستانهای محافظهکار متهم کرد. (همانند پوتین ایوانیشویلی از نزدیک با کلیسای ارتدوکس متحد شده است کلیسای ارتدکس که خوشحال است برخی از ارتجاعی ترین انگیزه های او را برکت می دهد.) حتی با وجود اینکه مسکو آشکارا از برنامه رویای گرجستان حمایت می کند ایوانیشویلی مراقب بوده از مواضع آشکارا طرفدار روسیه اجتناب کند. در عوض او ترس افکنی را انتخاب کرده و مخالفان و حامیان غربی آنها را به عنوان نقشه کشان گرجستان به جنگ اوکراین معرفی کرده است. برانگیختن این شبح “حزب جنگ جهانی” خاطره آسیب زا گرجی ها از جنگ خود با روسیه در سال 2008 را بازی می کند که باعث شد مسکو تا به امروز یک پنجم خاک کشور را در اختیار داشته باشد.کمپین های اطلاعات نادرست این حزب نیز اغلب با لفاظی ها و مضامینی که کرملین یا نظریه پردازان توطئه جناح راست ایالات متحده به کار می برند، همپوشانی دارند. اخیراً یک ایستگاه تلویزیونی عمومی گرجستان مصاحبه ای با شخصی به نام کیمبرلی لو یک سیاستمدار جمهوری خواه گمنام اهل ویرجینیا را که دارای مناصب دولتی نیست، پخش کرد و از سیاست فعلی ایالات متحده در قبال گرجستان انتقاد کرد و آن را “غیرمنصفانه” خواند و خود را به عنوان یک میانجی احتمالی بین تفلیس و بروکسل معرفی کرد طرفداران رویای گرجستان این مصاحبه را به عنوان مدرکی ارائه کردند که نشان میدهد دونالد ترامپ رئیسجمهور منتخب آمریکا در حال آماده شدن است تا پس از روی کار آمدن او در سال 2025 به حزب لطف کند نمونهای عجیب و غریب از تفکر واهی.
تعمیق بی لیبرالیسم
از ۱۲ سال پیش که رویای گرجستان به قدرت رسید یک کلاس استاد در هنر تسخیر دولت برگزار کرده است ایوانیشویلی به تدریج تقریباً تمام مقامات کلیدی در بوروکراسی قوه قضائیه و مجری قانون را با وفاداران حزب جایگزین کرده است در کشوری که یک سوم جمعیت آن توسط دولت استخدام میشوند یا مستقیماً به کمکهای دولتی وابسته هستند این کنترل بوروکراسی دولتی ابزار قدرتمندی برای تضمین نتایج مطلوب انتخاباتی است. در سال 2017 رویای گرجستان از یک پیروزی چشمگیر در انتخابات سال قبل استفاده کرد تا زمینه را برای “اصلاح” گسترده قانون اساسی فراهم کند که به حزب مزیت بزرگی در آرای آینده داد. به آرامی کنترل خود را بر کمیسیون مرکزی انتخابات و کمیسیون های انتخابات حوزه ای ایجاد کرده است.در گذشته حتی زمانی که رویای گرجستان مخالفان خود را تحت فشار قرار می داد و کنترل خود را بر دستگاه های دولتی تعمیق می بخشید همچنان به چشم انداز همکاری با غرب ادامه می داد. به نوبه خود مقامات بروکسل و واشنگتن تا حد زیادی تمایلات ضد دموکراتیک حزب را نادیده گرفتند. اختلاف بر سر قانون بدنام ماموران خارجی را در نظر بگیرند. در اوایل سال 2023 حزب حاکم اولین نسخه قانونی را ارائه کرد که برای تحمیل الزامات گزارش دهی سختگیرانه بر سازمان های خصوصی دریافت کننده بودجه خارجی طراحی شده بود. متن پیش نویس شباهت آشکاری به قانون عوامل خارجی روسیه دارد که توسط پوتین در سال 2012 معرفی شد که ابزار بسیار مؤثری برای آزار و اذیت مخالفان به اثبات رسیده است. “قانون روسیه” همانطور که مخالفان گرجستان به زودی آن را نامیدند با موجی از اعتراضات مردمی شکست خورد.با این حال تنها چند ماه بعد اتحادیه اروپا به گرجستان وضعیت نامزدی را پیشنهاد داد که یک تقویت گسترده برای اعتبار دولتی بود که قبلاً غرایز ضد دمکراتیک خود را نشان داده بود. اروپایی ها مطمئن شدند که این پیشنهاد را بر تحقق 9 شرط اساسی با هدف تقویت نهادهای دموکراتیک پیش بینی می کنند. با این حال به راحتی می توان درک کرد که چرا رویای گرجستان ممکن است به این نتیجه برسد که رفتارش هزینه بسیار کمی برای آن در پایتخت های غربی دارد. از آن زمان این حزب موفق شد نسخه اصلاح شده قانون را اجرا کند گامی حیاتی در مسیر خود به سمت تصرف دولت به سبک اوربان با تایید ضمنی کرملین.در ماه دسامبر در واکنش به سرکوب خشونتآمیز دولت بر معترضان ایالات متحده ممنوعیت صدور روادید را برای حدود 20 مقام دولتی گرجستان که آنها را به «تضعیف دموکراسی» متهم کرد وضع کرد. کشورهای حوزه بالتیک که از جریان اصلی اتحادیه اروپا جدا شده اند تحریم هایی نیز وضع کرده اند. اما تا کنون علیرغم نشانه هایی مبنی بر اینکه تحریم های جدی اقدامات مالی و همچنین ممنوعیت سفر می تواند تأثیر ملموسی بر مقامات ایوانیشویلی و رویای گرجستان داشته باشد واشنگتن از اعمال یک رژیم تحریمی گسترده تر خودداری کرده است. به گفته ناظران جورجیا مستقر در واشنگتن دولت بایدن در حال بررسی چنین بسته ای است اما ممکن است تمایلی به اقدام بدون حمایت متحدان اروپایی خود نداشته باشد. یکی از مقامات رویای گرجستان گفت که حزب چندان نگران تهدید تحریم ها نیست و انجام چنین اقدامی را بعید خواند. در حال حاضر مجارستان و اسلواکی (که توسط یک پوپولیست دست راستی نیز اداره می شود) آخرین تلاش اتحادیه اروپا برای اعلام تحریم های گسترده تر را شکست داده اند. افراد خارجی فقط می توانند خیلی کارها را انجام دهند. در نهایت نجات دموکراسی گرجستان به عهده خود گرجی ها خواهد بود. متأسفانه اپوزیسیون مستقر عمیقاً از هم پاشیده شده و گرفتار منیت های بزرگ و انتقام گیری های شخصی است. جنبش ملی متحد (UNM) رئیس جمهور سابق میخائیل ساکاشویلی که کشور را به مدت 9 سال پس از انقلاب رز در سال 2003 اداره کرد اصلاحات حیاتی را اجرا کرد اما با دست سنگینی نیز حکومت کرد. حزب ملل متحد در طول دوره ریاست خود در انتخابات نیز دستکاری کرد و منتقدان خود را مرعوب کرد. سابقه آن بسیاری از رای دهندگان را تلخ کرد و ایوانیشویلی خوشحال است که حزب کاملاً نامحبوب را در اطراف خود نگه داشته است (البته در شکل ضعیف شده) به عنوان راهی برای لکه دار کردن احزاب مخالف به طور کلی. اما تهدید او به ممنوعیت مخالفان در طول مبارزات انتخاباتی نشان می دهد که این سیاست شبه تسامح ممکن است جذابیت خود را از دست بدهد.در طول سه و نیم دهه گذشته گرجی ها جنگ داخلی، دزدسالاری، تهاجم، مؤسسات محاصره شده و رویاهای از بین رفته را تجربه کرده اند. در بیشتر اوقات آنها به دوستان و حامیان غرب تکیه کرده اند که کشور را با کمک و نصیحت پر کرده اند و گاه به عنوان میانجی در درگیری های داخلی آن عمل می کنند. اما روابط غنی که بین گرجستان و دوستان خارجی آن طی سالها شکل گرفت میراث ناگواری را نیز ایجاد کرده است. دولت های غربی وضعیت ویژه ای را به عنوان یک دموکراسی در حال شکل گیری در منطقه ای که در غیر این صورت توسط استبداد گرفتار شده است به گرجستان تحمیل کرده اند. گرجی ها گاهی با حامیان خارجی خود به عنوان ناجی رفتار می کنند. استفان جونز کارشناس جورجیا در دانشگاه هاروارد با اشاره به تمایل دولتهای غربی برای نادیده گرفتن گناهان دولت ساکاشویلی پس از انتخابات پاییز امسال مشاهده کرد که آنها تمایل داشتند «غیر لیبرالیسم مداوم در سیاست گرجستان را که زیر پوشش دموکراسی رشد کرده بود نادیده بگیرند. ” احزاب اپوزیسیون نیز گاهی اوقات دست خود را اشتباه بازی می کنند. بسیاری از گرجی ها اشاره می کنند که رهبران اپوزیسیون تمایل دارند زمان بیشتری را در بروکسل و واشنگتن بگذرانند تا رای دهندگان گرجی. تعدادی از تظاهرکنندگان ژنرال Z در خیابانهای تفلیس با اشاره به شهرت ضعیف احزاب اپوزیسیون گفتند که آنها ترجیح میدهند جنبش اعتراضی خودشان بدون رهبر باقی بمانند رویکردی که برای خودش ضعفهایی ایجاد کرده است.محتمل ترین رهبر اپوزیسیون اصولگرای رژیم سالومه زورابیشویلی رئیس جمهور مستعفی است که در شش سال گذشته خدمت کرده و در فراخوان انتخابات تقلبی پر سر و صدا بوده است. در اواسط ماه دسامبر رویای گرجستان با رأی یک کالج انتخاباتی که عمدتاً بر اساس پارلمان جدید و تحت کنترل رویای گرجستان است به جای او با نامزد خود یک ستاره سابق فوتبال راست افراطی اقدام کرد. اما زورابیشویلی و اپوزیسیون پارلمان را نامشروع می دانند و آن را محصول یک رأی تقلبی رد می کنند. مخالفان و معترضان خواستار برگزاری انتخابات جدید ترجیحاً با نظارت ناظران بین المللی هستند. برخی از تظاهرکنندگان جوانی که با آنها صحبت کردند پیشنهاد کردند که در صورت برگزاری چنین انتخاباتی زورابیشویلی می تواند به عنوان نقطه تجمع مخالفان عمل کند.اما بعید به نظر می رسد که واشنگتن در هفته های پایانی دولت بایدن اقدام بیشتری انجام دهد و اتحادیه اروپا تاکنون نتوانسته است در مورد آنچه باید انجام شود به اجماع دست یابد به ویژه به این دلیل که مجارستان آماده است تا مجازات های معنادار را وتو کند. در همین حال ایوانیشویلی میداند که دادن هرگونه امتیاز به مخالفان میتواند او را دچار همان سرنوشتی کند که ویکتور یانوکوویچ، رئیسجمهور اوکراین در سال 2014 داشت که با یک قیام مردمی دیگر به انگیزه دلبستگی پرشور به اروپا سرنگون شد. در گرجستان نیروی مقاومت ناپذیر در شرف برخورد با جسم غیرقابل حرکت است پنجره برای یک نتیجه مثبت ساعت به ساعت بسته می شود.