زمان در اوکراین تمام می شود کیف نمی تواند از ضعف نظامی روسیه بدون کمک ایالات متحده استفاده کند

زمان در اوکراین تمام می شود

کیف نمی تواند از ضعف نظامی روسیه بدون کمک ایالات متحده استفاده کند

محمد اکرام یاور

دو سال پس از تهاجم روسیه اوکراین و حامیان غربی آن در یک نقطه تصمیم گیری حساس قرار دارند و با یک سوال اساسی روبرو هستند چگونه می توان پیشروی های بیشتر روسیه در میدان جنگ را متوقف کرد و سپس معکوس کرد؟ پس از تصرف شهر ویران شده آودیوکا نیروهای روسی در مناطق دیگر در امتداد جبهه به طور مناسب به جلو حرکت می کنند. مزیت های روسیه در تولید نیروی انسانی، مواد و تجهیزات دفاعی در سال گذشته افزایش یافته است در حالی که تحویل مهمات ایالات متحده به دلیل بن بست بودجه در کنگره ایالات متحده کاهش یافته و تقریباً به طور کامل در معرض خطر محدود شدن قرار دارد. منابع مهمات حیاتی برای واحدهای خط مقدم اوکراین در حال کاهش است و سربازان مجبور به جیره بندی هستند. برخی از واحدها با کمبود شدید نیروی انسانی مواجه هستند.پویایی میدان نبرد کنونی هیچ دلیل واحدی ندارد. آنها عمدتاً ریشه در تصمیماتی دارند که از پاییز 2022 گرفته شده است. وقتی روسیه اقتصاد جنگی خود را بسیج کرد غرب این کار را نکرد و اوکراین نتوانست. وقتی روسیه شبکه ای از استحکامات دفاعی به طول صدها مایل و چندین لایه عمیق ساخت اوکراین این کار را نکرد. روسیه بیش از یک میلیون (بر اساس برخی برآوردها سه میلیون) گلوله توپخانه و هزاران پهپاد از شرکای خود از جمله ایران و کره شمالی به دست آورد. غرب نمی توانست با آن مقابله کند زیرا قبلاً به ته بشکه منابع مشابه رسیده بود. مسکو تمام تلاش خود را برای بازسازی پرسنل و تکمیل نیروهای خود انجام داده است در حالی که کیف هنوز به طور کامل بسیج نشده است.بدون افزایش کمک های نظامی غرب و تغییرات عمده در استراتژی کیف موقعیت اوکراین در میدان نبرد تا رسیدن به نقطه اوج احتمالاً تا تابستان امسال به بدتر شدن ادامه خواهد داد. در مسیر کنونی که در آن نیازهای مهمات و نیروی انسانی اوکراین برآورده نمی‌شود واحدهای اوکراینی احتمالاً خالی می‌شوند و پیشرفت روسیه را به یک امکان متمایز تبدیل می‌کنند. اما این زمان برای ناامیدی نیست. زمان اقدام فوری فرا رسیده است. نیروهای روسیه دارای آسیب‌پذیری‌هایی هستند که می‌توان از آنها بهره‌برداری کرد و مزایایی دارند که می‌توان آن‌ها را در طول زمان از بین برد اما تنها در صورتی که اوکراین به آنچه اکنون نیاز دارد دست یابد.

آسیب دیده اما خطرناک

برای ایجاد یک استراتژی موثر که بر ضعف‌های روسیه سرمایه‌گذاری کند سیاست‌گذاران و ناظران غربی باید ارتش روسیه را در وضعیت فعلی ببینند: نه نیروی بدبخت، شکسته و تحلیل‌رفته‌ای که خیلی‌ها آرزو می‌کردند تا الان باشد بلکه یک سازمان هنوز خطرناک است که در حال پیشرفت است. اوکراین. درک وضعیت کنونی قدرت رزمی روسیه به معنای پردازش اطلاعات متناقض و پاسخ به تعدادی سوال پیچیده است. آیا ارتش روسیه رو به زوال است به تجهیزات دوران شوروی محکومین اجباری سربازانی که از متامفتامین ها یا سایر مواد مخدر و پهپادهای خارجی و گلوله های توپخانه استفاده می کنند متکی است تا با هزینه های بالا به جلو بروند؟ یا سازمانی است که به طور فزاینده ای سازگار و دارای منابع خوبی است که می تواند بر مواضع اوکراینی در سراسر خط مقدم غلبه کند؟ مشکل این است که هر دو توصیف تا حدی دقیق هستند. شاید واضح ترین و کاربردی ترین دیدگاه از ارتش روسیه حکایتی باشد که توسط سربازان اوکراینی نقل شده و اخیراً با نیویورک تایمز به اشتراک گذاشته شده است ارتش روسیه نه خوب است و نه بد فقط طولانی است.در ماه‌های آغازین جنگ کرملین تمایلی به اعتراف به این که حمله اولیه‌اش در اوکراین شکست خورده بود نداشت. تا آگوست 2022 واحدهای آسیب دیده روسیه شکننده شده بودند و هنگامی که توسط نیروهای اوکراینی آزمایش شدند در خارکف فرو ریختند و از خرسون عقب نشینی کردند. اما روسیه از آن زمان با الزامات و هزینه های یک درگیری طولانی مدت کنار آمده است. کرملین با درک اینکه تلاش های جنگی اش در خطر است کاری را انجام داد که قبلاً نمی خواست انجام دهد 300000 مرد را بسیج کرد هزینه های دفاعی را به طور چشمگیری افزایش داد و برای پر کردن شکاف ها از شرکای خود سلاح های ضروری خریداری کرد. کیف اکنون خود را در یک بحران پایدار می بیند. مشابه آنچه مسکو دو سال پیش تجربه کرد. اما برخلاف روسیه کیف نمی‌تواند صنعت دفاعی خود را بسیج کند و به سرعت تولید را افزایش دهد. باید به کمک نظامی غرب متکی باشد. اوکراین همچنین جمعیت کمتری نسبت به روسیه دارد که به این معنی است که تلفات آن عمیق‌تر احساس می‌شود.با این حال وقتی نیروهای اوکراینی به اندازه کافی سرنشین، تامین و مستقر شده باشند نشان داده‌اند که می‌توانند هزینه‌های زیادی را به نیروهای روسیه تحمیل کنند و توانایی روسیه را برای تبدیل مزایای روی کاغذ به دستاوردهای تعیین‌کننده ناکام بگذارند. نبرد برای آودیوکا جدیدترین مورد در این زمینه است روسیه با استفاده از حملات هوایی مکرر و متعهد کردن 30000 مرد در 12 واحد هنوز به پنج ماه برای تصرف شهر ویران شده نیاز داشت. روسیه شدیداً آودیوکا را می‌خواست و اودیوکا را به شدت گرفت. در جریان محاصره بیش از 600 خودروی زرهی و احتمالاً هزاران سرباز را از دست داد. تلفات سنگین نشان می‌دهد که توانایی‌های تهاجمی روسیه در هنگام تلاش برای غلبه بر دفاع آماده اوکراین هنوز ناقص است.با این حال مکان های کمی در سراسر خط مقدم باقی مانده است که به اندازه آودیوکا به شدت مورد دفاع قرار می گیرند به این معنی که پیشرفت های آینده روسیه ممکن است آسان تر باشد. علاوه بر این اگر واحدهای تخلیه شده اوکراینی دیگر نتوانند دفاعی ایجاد کنند یا اگر نتوانند به سرعت انواع دفاعی را که در طی ده سال در آودیوکا ساخته شده است تکرار کنند نقاط ضعف روسیه اهمیت چندانی نخواهد داشت.

آخرین سواری ارتش شوروی

دو مزیت اصلی روسیه باقیمانده تسلیحات و نیروی انسانی آن است اگرچه حتی اینها آنقدر قوی نیستند که کرملین دوست دارد دشمنانش باور کنند. ذخایر عظیم زرهی روسیه را در نظر بگیرند از سال 2022 نیروهای این کشور حداقل 14000 قطعه تجهیزات را از دست داده اند. ستاد کل روسیه برخی از این خسارات را با نبش قبر ارتش شوروی و نوسازی هزاران تانک و خودروی زرهی برای استفاده جبران کرده است. در سال 2023 روسیه 1200 تانک و 2500 خودروی زرهی را احیا کرد که قبلاً در انبارهای طولانی مدت قرار داشتند و تنها 200 تانک جدید یا مدرن تولید کرد. اما این ذخایر بی نهایت نیستند. برخی از محققان خاطرنشان کرده اند که روسیه در حال حاضر بین 25 تا 40 درصد از ذخایر استراتژیک خود را بسته به نوع تجهیزات حذف کرده است و احتمالاً بهترین تجهیزات در اوایل کار کشیده شده است. آنچه باقی می ماند احتمالاً در وضعیت بدتری یا حتی غیرقابل نجات است. اگر روسیه با این سرعت ادامه دهد موجودی باقیمانده آن در چند سال آینده کاهش می‌یابد و در نتیجه گزینه‌های آینده آن محدود می‌شود. البته این بستگی به این دارد که آیا اوکراین منابع لازم برای دفاع فعال و بازسازی قدرت رزمی خود را دارد یا خیر.غرب با تولید مهمات روسیه همگام نشده است. اگرچه روسیه از انبارهای مهمات قدیمی خود استفاده می کند اما تولید توپخانه جدید را نیز سرعت بخشیده است. این کشور در مسیر تولید دو میلیون گلوله توپ 122 و 152 میلی متری تا پایان سال جاری است و تخمین زده می شود که یک تا سه میلیون گلوله از کره شمالی و ایران خریداری کرده است. اگر ایالات متحده و اتحادیه اروپا به اهداف تولید خود برسند قصد دارند به طور جمعی حدود 2.6 میلیون گلوله تولید کنند و همه آن به اوکراین نمی رسد. در اوایل ماه مارس جمهوری چک اعلام کرد که می‌تواند 800000 گلوله توپخانه برای اوکراین را از طرف اشخاص ثالث واسطه کند اما زمان‌بندی تحویل به دقت رعایت می‌شود.مدافعان هوایی اوکراین نیز مجبور شده اند موشک های رهگیر خود را جیره بندی کنند. حملات موشکی روسیه از اواخر سال 2022 آزمایشی و پیچیده تر شده است و در نتیجه نرخ رهگیری اوکراین کاهش یافته است. در اوایل ژانویه مقامات اوکراینی گفتند که سیستم‌های دفاع هوایی در ارتفاع پایین‌تر در اطراف کیف می‌توانند تنها در چند حمله بزرگ دیگر مقاومت کنند.اگر اوکراین منابع لازم برای دفاع از خود را در سال 2024 نداشته باشد فرسایش مزایای تجهیزات و مهمات روسیه اهمیت چندانی نخواهد داشت. اگر به اوکراین تجهیزات لازم برای نابودی آنها داده نشود مهم نیست که تانک های دوران شوروی توانایی و دوام کمتری داشته باشند. مهم نیست که گلوله‌های توپخانه خارجی نسبت به نمونه‌های داخلی «میزان دود» بالاتری داشته باشند اگر نیروهای روسی بتوانند برتری قدرت آتش خود را در حدود پنج به یک حفظ کنند و تأخیر در تولید و تحویل غرب ادامه یابد. اگر اوکراین برای دفاع از آسمان خود مجهز نباشد اهمیتی نخواهد داشت که تولید موشک‌های موشکی دوربرد روسیه به اوج خود رسیده باشد یا همانطور که مقامات اوکراینی می‌گویند تحریم‌های غرب کیفیت موشک‌های روسیه را کاهش می‌دهد. در این بدترین سناریو بمب افکن های سنگین روسیه می توانند برای تخریب شهرها و زیرساخت های حیاتی اوکراین مورد استفاده قرار گیرند.

منابع انسانی

بسیج اولیه روسیه در سال 2022 با هرج و مرج همراه بود و پرسنل آموزش ندیده به سرعت برای بستن سوراخ ها در یگان های خط مقدم اعزام شدند. با این حال در ماه‌های بعد، ارتش روسیه خط لوله‌ای را برای احیای واحدها در میدان‌های آموزشی در اوکراین و بلاروس اشغالی راه‌اندازی کرد. روسیه اکنون در حال بازسازی نیروی انسانی کافی است تا خطوط خود را پایدار نگه دارد و عملیات تهاجمی محدودی را حداقل تا پایان سال آغاز کند. پس از مقابله با ضد حمله اوکراین در پاییز گذشته نیروهای بیشتری را به اوکراین اشغالی وارد کرد. به عنوان مثال نیروهای روسیه و اوکراین در دونتسک اشغالی در سپتامبر 2023 تقریباً برابر بودند. تا ماه فوریه روسیه دو بر یک برتری داشت. فرماندهان اوکراینی در اوایل سال جاری خاطرنشان کردند که برخی از نیروهای روسی نسبت به سال گذشته آموزش دیده‌تر به نظر می‌رسند. برخی دیگر هنوز از تاکتیک‌های خام استفاده می‌کنند تا صرفاً سربازان اوکراینی را از پا درآورند یا خسته کنند.علیرغم ظرفیت روسیه برای جذب سربازان بیشتر نیروی انسانی همچنان یک محدودیت برای جاه طلبی های کرملین است. روسیه نمی تواند به راحتی و بدون خطر عرضه بیشتر مردان خود را به برتری در میدان نبرد تبدیل کند. اگرچه مقامات نظامی روسیه ادعا می کنند که 25 میلیون پرسنل در دسترس دارند اما در عمل فقط آنچه را که می توانند از طریق خطوط لوله داوطلب تولید کنند در اختیار دارند. به دلیل نگرانی برای ثبات داخلی و امنیت رژیم کرملین ترجیح می دهد در صورت اجتناب از آن دور دیگری از بسیج را فرا نخواند. حتی اگر کرملین بخواهد بخش‌های بزرگ‌تری از اوکراین را تا سال 2026 اشغال کند نمی‌توان مطمئن بود که آیا مایل به پذیرش خطرات استخدام نیروی کافی برای تحقق این هدف باشد یا خیر.اوکراین و روسیه هر دو در جذب نیروهای کافی در 20 سالگی و اوایل 30 سالگی که محدوده سنی مطلوب برای پیاده نظام است مشکل دارند. برای کیف این موضوع یک سیاست است. فقط مردان 27 سال و بالاتر بسیج می شوند. اگرچه روسیه جمعیت کلی بیشتری دارد اما چالش‌های استخدام نظامی آن با کمبود نیروی کار و مهاجرت صدها هزار مرد از سال 2022 ترکیب شده است. به خودی خود ناکافی خواهد بود و کشور احتمالاً به دورهای بیشتری از بسیج نیاز خواهد داشت. روسیه از مشوق های نقدی و تضمین های اجتماعی گران قیمت برای جذب داوطلبان استفاده می کند. برای رعایت سهمیه‌ها مقامات همچنین از روش‌های اجباری مانند یورش به کارخانه‌ها، خوابگاه‌ها و حتی رستوران‌هایی که به دنبال مردان برای استخدام هستند و تحت فشار قرار دادن مهاجران و زندانیان استفاده می‌کنند. روسیه جنگجویان خارجی  و احتمالاً به زودی جنایتکاران خارجی  را نیز در صفوف خود استخدام می کند. جذب محکومین ممکن است قبلاً از نقطه کاهش بازگشت عبور کرده باشند. قبل از جنگ، جمعیت سیستم زندان روسیه در حدود 400000 تا 420000 ثابت بود. تا سال 2024 این تعداد به 266000 نفر کاهش یافت که تقریباً به طور قطع در نتیجه استخدام توسط ارتش روسیه و شرکت های مزدور خصوصی مانند واگنر بود.ممکن است بقیه محکومان نیز برای ثبت نام در دسترس نباشند زیرا روسیه معمولاً در هر زمان حدود 100000 زندانی را برای کمک به کمبود مداوم نیروی کار در سراسر کشور استخدام می کند. مقامات روسیه کمبود 4.8 میلیون کارگر خانگی را برآورد می کنند. این کمبودها در صنایع مختلف و اکثر مناطق روسیه گسترش می یابد. گروه‌های نیروی کار که برای رفع کمبودهای گذشته  مهاجران، زندانیان، دانشجویان  مورد استفاده قرار گرفتند اکنون برای جنگ یا خدمت اجباری مورد نیاز هستند. متأسفانه اگر تاکتیک های بی رحمانه نیروهای روسی در سال 2024 واحدهای اوکراینی را تحت تأثیر قرار دهد چالش های نیروی انسانی رو به رو روسیه در سال 2025 و پس از آن بسیار کم اهمیت خواهد بود.

چه زود است در حال حاضر؟

در بیشتر پنج ماه گذشته استراتژی روسیه انجام حملات چند جانبه برای تخلیه و فرسودگی نیروهای اوکراینی در امتداد خط مقدم بود. سپس آودیوکا را هدف اصلی خود قرار داد. پس از سقوط شهر در اواسط فوریه روسیه بلافاصله حملات خود را در آن جهت و جاهای دیگر تشدید کرد. نیروهای روسی دلایل بسیار کمی برای ادامه ندادن حملات خود دارند. آنها با تداوم شتاب را قبل از ذوب شدن زمین و بازگشت گل و لای به حداکثر می‌رسانند از نیروهای ناتوان اوکراینی هنگام جیره‌بندی تجهیزات بهره می‌برند و با نیروهای اوکراینی قبل از اینکه زمان کافی برای حفاری کامل داشته باشند درگیر می‌شوند همه اینها در حالی است که کمک‌های آمریکا در مجلس نمایندگان ایالات متحده متوقف شده است. به طور کلی این نشانه بدی برای اوکراین و حامیان آن است که روسیه هم به توانایی‌های خود و هم به موقعیت متزلزل اوکراین که در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه در اواسط ماه مارس تسریع می‌کند اطمینان کافی دارد. اگر کرملین در مورد چشم انداز موفقیت خود نامطمئن بود احتمالاً این حملات مجاز نمی بود. به عبارت دیگر روسیه پیروزی های بیشتری در میدان جنگ پیش بینی می کند.به نظر می رسد که اهداف فعلی روسیه پیشروی به مرزهای دونتسک و عقب انداختن نتایج ضدحمله اوکراین در سال 2023 در زاپوریژژیا است. در دونتسک آنها ممکن است سعی کنند به شهر پوکروفسک برسند تا شبکه های راه آهن و راه آهن کلیدی را ایمن کنند و بقیه استان یا استان دونتسک را تصرف کنند که در نهایت می توانند از آنجا به سنگرهای باقی مانده اوکراین در نزدیکی کراماتورسک و اسلوویانسک حمله کنند. نیروهای روسی احتمالاً تلاش خواهند کرد تا در منطقه Zaporizhzhia نیز پیشروی کنند به ویژه در اطراف Orikhiv جایی که زمین باز است و مواضع دفاعی کمتری از اوکراین آماده شده است. در شمال نیروهای روسیه در حال تلاش برای نزدیک شدن به کوپیانسک هستند که می تواند به عنوان یک سنگ پا در منطقه خارکف عمل کند.اشغال مجدد کامل خرسون غربی با توجه به دشواری زمین در آنجا با وجود وجود نیروی انسانی و نیروی روسی در دسترس بعید به نظر می رسد. علاوه بر این تخریب سد کاخوفکا در سال گذشته اکنون مسیرهای آسفالت شده بر روی رودخانه دنیپر در خرسون را محدود کرده است. همچنین نشانه‌هایی وجود ندارد که روسیه در حال جمع‌آوری نیروهای مورد نیاز برای اشغال مجدد منطقه خارکف تا پایان سال 2024 باشد. قرار است یا قادر به استقرار مجدد نیست  و روسیه باید حداقل یک ارتش ترکیبی دیگر اما احتمالاً بیشتر (50000 تا 100000 سرباز بسته به وضعیت دفاع اوکراین) ایجاد کند. این شرایط امروز وجود ندارد. اما اگر شرایط در میدان نبرد تغییر نکند و روسیه نیروی کافی تولید کند این می‌تواند آینده اوکراین باشد. نیروهای اوکراینی برای حفظ مواضع خود در سال 2024 نیاز به تکمیل فوری مهمات و نیروی انسانی دارند. اگر تقویت شود اوکراین می‌تواند امسال از خط مقدم دفاع کند و قدرت رزمی خود را بازسازی کند در حالی که پایگاه صنعتی غرب برای سال 2025 و پس از آن افزایش می‌یابد. کمک های نظامی غرب  به ویژه کمک های آمریکا  باید به سرعت مورد تایید قرار گیرد تا منابع مهم مهمات را حفظ کند و سیستم های جنگی موجود را حفظ کند. در مرحله بعد کیف باید پرسنلی را برای تکمیل واحدهای خط مقدم ایجاد و آموزش دهد. متأسفانه یافتن سربازان بیشتر به احتمال زیاد مستلزم یک بسیج غیرمحبوب خواهد بود. تأخیر کمک ها معضل کیف را بدتر می کند. در نهایت اوکراین باید ساخت مواضع دفاعی آماده را تسریع بخشد.بدون این اقدامات فوری سهمیه بندی مهمات اوکراین در بهار و تابستان ادامه خواهد داشت. در مواجهه با حملات مستمر روسیه واحدهای تحت سرنشین ممکن است به طور فزاینده ای توخالی شده و توانایی دفاع از خود را از دست بدهند. اگر تغییرات فوری ایجاد نشود این راهی است که اوکراین و غرب در آن قرار دارند.اگر اوکراین امسال مورد حمایت قرار نگیرد ضعف‌های بلندمدت ارتش روسیه اهمیتی نخواهد داشت. سربازان خط مقدم اوکراینی در معرض خطر فزاینده ای قرار دارند  نه به این دلیل که اراده جنگیدن ندارند یا نقاط ضعف دشمن خود را نمی دانند بلکه به دلیل کمبود مهمات و نیروی انسانی. اگر غرب به‌ویژه ایالات متحده نمی‌خواهد که خط مقدم در اوکراین همچنان در حال خم شدن یا  حتی بدتر  شکسته شود باید فورا کمک‌ها را تایید کند. و اگر کیف می‌خواهد به تلاش‌های خود ادامه دهد باید انتخاب‌های دشواری در مورد چگونگی تولید نیروی انسانی بیشتر انجام دهد زمان رو به اتمام است.

درج یک دیدگاه