هند امیدوار است که ترامپ دست انداز کند مودی به دنبال همسویی بیشتر با واشنگتن خواهد بود اما به دنبال خودمختاری بیشتر نیز خواهد بود

هند امیدوار است که ترامپ دست انداز کند

مودی به دنبال همسویی بیشتر با واشنگتن خواهد بود اما به دنبال خودمختاری بیشتر نیز خواهد بود

علیان مالک محصل کارشناس ارشد روابط بین الملل

چیزهای مشترک زیادی در دوران ریاست جمهوری بیل کلینتون، جورج دبلیو بوش، باراک اوباما، دونالد ترامپ و جو بایدن وجود ندارد. یک استثنا این است که تحت هر پنج رئیس جمهور مشارکت ایالات متحده با هند عمیق تر شده است هر یک از آنها روابط ایالات متحده با هند را در وضعیت بهتری نسبت به آنچه که پیدا کرده اند، قرار داده اند. به دلیل این ربع قرن روابط رو به افزایش است که دهلی نو نسبت به بسیاری از متحدان و شرکای دیگر ایالات متحده کمتر نگران دومین دوره ریاست جمهوری ترامپ است. در واقع اگر تغییر سیاست‌های خاصی محقق شود  مثلاً علاقه ایالات متحده به امور داخلی هند کاهش یابد یا رقابت ایالات متحده با روسیه کاهش یابد دهلی نو حتی از بازگشت ترامپ استقبال خواهد کرد.هند خواهان تداوم روند موفقیت خود با روسای جمهور آمریکا است. بنابراین با استفاده از تجربه قبلی خود در برخورد با ترامپ روی تعمیق روابط با واشنگتن سرمایه گذاری خواهد کرد. تلاش خواهد کرد خود را با فرصت ها و چالش های جدید دوره دوم ترامپ وفق دهد و تلاش خواهد کرد تا حد امکان خود را از نوسانات، عدم اطمینان و سایر اثرات نامطلوب احتمالی انتخاب‌های سیاست خارجی و داخلی دولت جدید مصون نگه دارد. برای عبور از این چشم انداز جدید دهلی نو به دنبال حفظ منافع خود خواهد بود حتی در حالی که همسویی خود با ایالات متحده را عمیق تر می کند و به طور همزمان در تقویت روابط با سایر شرکا سرمایه گذاری خواهد کرد، تلاش می کند جنگ سرد خود با چین را از داغ شدن و تقویت حفظ کند توانایی های اقتصادی، نظامی و فناوری خود را دارد.

دوستان در نیاز؟

در چهار سال گذشته هند و ایالات متحده به طور قابل توجهی همکاری خود را تعمیق بخشیده اند که تا حدودی ناشی از همگرایی استراتژیک خود در مورد چین بوده است علیرغم انتقادهای زیادی که از سیاست خارجی ترامپ وارد کرد بایدن دیدگاه رقابتی سلف خود از چین را پذیرفت و بر اساس آن کار کرد  و از این منظر دهلی نو را شریکی مهم در ایجاد تعادل در برابر پکن می‌دانست. در نتیجه دولت بایدن مکانیسم‌های دوران ترامپ مانند گفتگوهای دوجانبه را که وزرای دفاع و خارجه ایالات متحده و هند را گرد هم آورد، حفظ کرد و گروه موسوم به چهارگانه را احیا کرد که شامل استرالیا، هند، ژاپن و ایالات متحده است. تشدید نگرانی هند در مورد قاطعیت و توانایی های فزاینده چین همچنین دهلی نو را به همکاری نزدیک تر با واشنگتن سوق داد. دهلی نو به ویژه پس از درگیری نیروهای چینی و هندی در بخش مورد مناقشه مرز چین و هند در سال 2020 به دنبال روابط قوی تر است. مرحله حاصل از همکاری ایالات متحده و هند منجر به ابتکارات جدیدی از جمله ابتکار برای فناوری های حیاتی و نوظهور شد که هدف آن تسهیل است. افزایش همکاری فن آوری ایالات متحده و هند گفتگوی دوجانبه اقیانوس هند با تمرکز بر امنیت منطقه ای؛ گفتگوهای سه جانبه در مورد فناوری در میان ایالات متحده، هند و کره جنوبی مشارکت I2U2 که از طریق آن هند ایالات متحده، اسرائیل و امارات متحده عربی در زمینه امنیت غذایی، انرژی و فناوری با یکدیگر همکاری می کنند و مشارکت هند در مشارکت امنیت معدنی که توسط ایالات متحده آغاز شده است گروهی که بر تامین امنیت زنجیره تامین مواد معدنی حیاتی متمرکز است.همگرایی ایالات متحده و هند همچنین هر دو کشور را برای مدیریت یا کم اهمیت جلوه دادن اختلافات خود تشویق کرد. برای مثال تداوم روابط هند با روسیه پس از تهاجم مسکو به اوکراین در سال 2022 روابط این کشور با واشنگتن را که دوست داشت هند اقدامات مسکو را محکوم می کرد تحت فشار قرار داد. در همین حال دهلی نو به نوبه خود از حمایت ایالات متحده از رژیم جدید بنگلادش که باعث جابجایی رئیس جمهور شیخ حسینه که هند او را بیشتر به حساسیت های امنیتی هند پاسخ می دهد ناخوشایند بوده است. چالش‌های جدیدی نیز پدیدار شده‌اند از اتهامات ایالات متحده در مورد دست داشتن یک کارمند دولت هند در یک طرح قتل برای اجاره در خاک آمریکا تا عصبانیت هندی‌ها در مورد آنچه که دهلی نو به‌عنوان واکنش ناکافی آمریکا در رابطه با فعالیت‌های جدایی‌طلبان سیک‌ها از ایالات متحده می‌داند.با وجود این تفاوت ها دهلی نو به نقل از نخست وزیر نارندرا مودی ایالات متحده را به عنوان یک “شریک ضروری” در “هر بخش از حرکت رو به جلوی هند” می بیند و به‌ویژه با توجه به چالش پیش رو چین به نظر می‌رسد هندی‌ها در اکثر طیف سیاسی احساس می‌کنند که دهلی نو باید بدون توجه به اینکه چه کسی در کاخ سفید است با واشنگتن همکاری نزدیک داشته باشد. بنابراین جای تعجب نیست که مودی خیلی سریع به رئیس جمهور منتخب ترامپ به خاطر پیروزی او در سال 2024 تبریک گفت  مانند راهول گاندی رهبر اپوزیسیون هند.

ساخت و ساز بر روی شن و ماسه سریع

همانطور که اس جایشانکار وزیر امور خارجه هند خاطرنشان کرده است دهلی نو در مورد دولت ترامپ عصبی نیست. اولاً هند به عنوان یک غیر متحد، کمتر از کشورهای دیگر مانند کره جنوبی که به حفاظت از چتر امنیتی آمریکا متکی هستند نگران است. در دوره قبلی ترامپ فقدان تعهد امنیتی به دهلی نو اجازه داد تا از اتهامات گسترده رئیس جمهور مبنی بر بارگیری مجانی فرار کند. دوم با توجه به اینکه دهلی نو هم دشمنی نیست انتظار نمی رود هند هدف اصلی ترامپ باشد حتی در حالی که ممکن است اختلافات خاص در موضوعاتی مانند تجارت و مهاجرت دوباره ظاهر شود. ثالثاً، دهلی نو نسبت به نحوه انطباق با دوره اول ترامپ احساس اطمینان می کند و روابط ایالات متحده و هند علیرغم اصطکاک بر موضوعاتی مانند تعرفه ها نسبتاً مثبت باقی مانده است.از نظر بحرانی دهلی نو نسبت به سال 2016 آمادگی بیشتری برای رئیس جمهور منتخب دارد. این کشور تجربه در برخورد با ترامپ و تیمش را انباشته کرده است. علاوه بر این برای بسیاری در دهلی نو پیروزی ترامپ غیرمنتظره نبود. مقامات هندی مراقب بودند که در زمانی که او برکنار بود به طور علنی از او انتقاد نکنند. و از سال 2020 هند خطوط ارتباطی را با مردم در مدار خود حفظ کرده است و با مقامات کمپین ترامپ و انتقال و همچنین سایرین از جمله اعضای خانواده، رهبران تجاری، سیاستمداران و سیاستگذارانی که دهلی نو انتظار دارد پس از بازگشت وی به آمریکا تأثیرگذار باشند درگیر شده است. کاخ سفید در هفته‌های آینده، در حالی که دهلی نو تلاش می‌کند برگه‌های چای انتصاب‌های پرسنل را بخواند به دنبال سیگنال‌هایی خواهد بود که ترامپ چگونه قصد دارد دستور کار خود را اجرا کند. همچنین به دنبال بحث های بعدی در دولت بعدی در مورد تجارت، مهاجرت، ریسک زدایی و روسیه خواهد بود. اما به ویژه با دقت زیر نظر خواهد داشت تا ببیند آیا ترامپ موضعی قاطعانه در قبال چین اتخاذ خواهد کرد یا خیر. اگرچه هند تمایل چندانی به رویارویی بین دو قدرت ندارد اما امیدوار است که ترامپ با شاهین‌های دولت همسو شود. کاخ سفیدی که به جهان از دریچه رقابت با چین می نگرد از چند جهت برای دهلی نو مفید است: احتمالاً به دنبال تضمین توازن قدرت منطقه ای مطلوب همکاری با متحدان و شرکای همفکر و ترغیب آنها به تهدید چین را جدی بگیرید همکاری با هند را عمیق تر کنید و تمایل بیشتری برای مدیریت اختلافات با دهلی نو داشته باشید. از سوی دیگر دولت ترامپ که نسبت به چین نرم‌تر است می‌تواند اهمیت هند را کاهش دهد و حل و فصل اختلافات دوجانبه را دشوارتر کند. هند همچنین نگران پیامدهای نامطلوب در هند و اقیانوس آرام در چنین سناریویی است مانند عدم اطمینان در مورد تعهدات ایالات متحده قاطعیت بیشتر چین و موانع در راه ایجاد یک ائتلاف متعادل به ویژه اگر قدرت های منطقه ای به دنبال دست و پا زدن با پکن باشند. این سناریو برای برخی در دهلی نو دور از ذهن نیست با توجه به نشست مار-آ-لاگو ترامپ با شی جین پینگ رئیس جمهور چین در سال 2017 و توافق تجاری فاز اول ایالات متحده و چین در سال 2020 و همچنین تحسین و تمایل اعلام شده او برای این امر. برای رسیدن به توافق با شی. با در نظر گرفتن این موضوع هند به محض روی کار آمدن ترامپ آنچه را که پکن روی میز قرار می دهد و کسانی که در مدار ترامپ قرار دارند مانند ایلان ماسک که ممکن است از توافق حمایت کند، به دقت زیر نظر خواهد داشت.یکی دیگر از نگرانی های اصلی دهلی نو رویکرد دولت ترامپ به جنگ های اروپا و خاورمیانه خواهد بود. حتی اگر واشنگتن نتواند راه حل بلندمدتی برای این بحران ها بیابد، هند امیدوار است ترامپ به وعده انتخاباتی خود برای کمک به پایان دادن به هر دو درگیری در کوتاه مدت عمل کند. درگیری اسرائیل و حماس و همچنین افزایش تنش‌ها با ایران برخی از منابع محدود دیپلماتیک و امنیتی دریایی هند را جذب کرده و به بی‌ثباتی در منطقه‌ای دامن زده است که منبع مهمی از انرژی، شغل و وجوه ارسالی برای هند است. حمله روسیه به اوکراین به نوبه خود باعث ایجاد تنش بین هند و غرب شده است. این امر وابستگی مسکو به پکن را افزایش داده است که با توجه به نقش سنتی روسیه به عنوان متعادل کننده در برابر چین و تامین کننده تجهیزات نظامی به هند، برای دهلی نو نگران کننده است. فراتر از کاهش این فشارها سیاست گذاران هندی امیدوارند که پایان این جنگ ها به تمرکز مجدد ایالات متحده بر اقیانوس هند و اقیانوس آرام منجر شود. با گذشت زمان آنها مایلند تحریم های روسیه برداشته شود و تعامل آنها و سایر کشورها با مسکو و محدود کردن مشارکت آن با چین آسان تر شود. و آنها خواهان یک چشم انداز ژئوپلیتیکی در خاورمیانه هستند که فرصت های استراتژیک و اقتصادی بیشتری را برای هند فراهم کند.در جبهه دوجانبه دهلی نو بر تعمیق همکاری‌ها به ویژه در زمینه‌هایی مانند دفاع، فناوری، فضا و انرژی تمرکز خواهد کرد، اگرچه شرایط چنین همکاری‌هایی ممکن است تحت یک ترامپ معامله‌گرایانه‌تر تغییر کند. با توجه به ستایش ترامپ از ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه از نظر اختلافات موجود هند به احتمال زیاد امیدوار است که شکاف روسیه کاهش یابد. دهلی نو از رئیس جمهور انتظار ندارد که به وضعیت دموکراسی هند و حقوق بشر اهمیت دهد اگرچه آگاه است که برخی از حامیان مسیحی انجیلی او ممکن است به آزادی مذهبی در هند اهمیت دهند. مقامات هندی به دنبال همکاری با همتایان آمریکایی خود برای رسیدگی به اتهامات قتل برای اجیر خواهند بود هرچند تحولات قضایی در ایالات متحده می تواند تضمین کند که این اتهامات از دستور کار دوجانبه حذف نمی شود. از سوی دیگر، دهلی نو ممکن است تلاش کند این ادعا را مطرح کند که داکا رویکردی سازگار با چین و افراط گرایان اسلامی دارد که برای اهداف دولت ترامپ مضر است.در صورتی که ترامپ به جنگ تعرفه‌ای گسترده ادامه دهد ممکن است بادهای مخالف جدیدی در روابط آمریکا و هند پدیدار شود اگرچه کسب‌وکارهای هندی ممکن است به دنبال فرصت‌هایی از اختلافات تجاری ایالات متحده با چین باشند اگر ترامپ به حمایت‌گرایی متمایل شود می‌تواند مستلزم تاکید آمریکا بر حمایت مجدد باشد نه حمایت از دوستی که به نفع هند بوده است. همچنین ممکن است بین دیدگاه ترامپ «اول آمریکا» و ابتکار تولید «ساخت در هند» مودی اختلاف بین شرکت‌های هندی و حامیان تجاری ترامپ و تغییر مسیر سرمایه‌گذاری از هند و به سمت ایالات متحده تضاد ایجاد شود. در صورتی که اقدامی برای محدود کردن یا تغییر شرایط ویزای تحصیلی یا تحصیلی  یا اجرای اخراج گسترده مهاجران غیرمجاز هندی که حدود 725000 نفر از آنها در ایالات متحده وجود دارد اعمال شود سیاست‌های مهاجرتی سخت‌تر نیز می‌تواند بر هند تأثیر بگذارد. در سال 2022.

یک چراغ هندی روی پاهایش

برای اطمینان از همگرایی ایالات متحده و هند بیشتر از واگرایی هند احتمالاً با برخی به روز رسانی ها و اصلاحات به کتاب اصلی ترامپ خود بازخواهد گشت. به ویژه مودی روی روابط شخصی خود با ترامپ سرمایه گذاری خواهد کرد تا دیدگاه ها و سیاست های رئیس جمهور ایالات متحده را شکل دهد. این احتمالاً کمک می کند که ترامپ به نظر می رسد دیدگاه مثبتی نسبت به مودی  و هند جایی که او همچنین منافع تجاری دارد  دارد. اگر ترامپ در اجلاس چهارگانه که قرار است سال آینده در هند برگزار شود شرکت کند دهلی نو مانند سال 2020 برای او فرش قرمز پهن خواهد کرد. و علاوه بر تعمیق روابط با مقامات ترامپ یا متحدان دولت هند این کار را انجام خواهد داد. همچنین به سرمایه گذاری در روابط با سایر ذینفعان ایالات متحده از جمله اعضای کنگره، مقامات ایالتی و محلی و شرکت ها ادامه می دهد.دهلی نو با درک بدبینی ترامپ نسبت به اتحادها و تمایل به معاملات خوب تاکید خواهد کرد که نه تعهد امنیتی دارد و نه انتظار دارد و در واقع مایل است سهم خود را به دوش بکشد و به امنیت منطقه کمک کند. این به صراحت بیشتری  از جمله بر حسب دلار  راه هایی را که هند از نظر استراتژیک و اقتصادی برای ایالات متحده مفید است نشان می دهد. دهلی نو همچنین مشاغل هندی را تشویق می کند تا سرمایه گذاری های اشتغال زا در ایالات متحده را برجسته کنند. و با اولویت‌ها و ترجیحات ترامپ تطبیق می‌یابد  به عنوان مثال با افزایش خرید هیدروکربن از ایالات متحده با توجه به تمایل ترامپ برای افزایش صادرات سوخت فسیلی ایالات متحده یا با ارائه کمک بیشتر با تلاش‌ها برای مهار جریان غیرقانونی فنتانیل.دهلی نو همچنین مایل است سازوکارهای گفتگوی موجود را اصلاح کند  یا سازوکارهای جدیدی ایجاد کند که همکاری با هند را برای دولت بعدی جذاب تر کند. اما ممکن است مجبور شود با خواسته های ایالات متحده برای همکاری دفاعی عمیق تر یا همکاری عملیاتی بیشتر برای ایجاد تعادل در چین و تحمل کمتری برای مشارکت این کشور در گروه هایی مانند بریکس سازگار شود. دهلی نو همچنین باید آماده باشد اگر واشنگتن بخواهد دستور کار چهارگانه را تعدیل کند  برای مثال با تاکید بر تامین کالاهای عمومی به نفع افزایش همکاری امنیتی.هند اختلافات احتمالی با ایالات متحده را با دقت مدیریت خواهد کرد. خواسته‌های ترامپ ممکن است بزرگ‌تر و بلندتر باشد اما تحمل هند در قبال آن‌ها  حداقل به صورت علنی  نیز بیشتر خواهد بود. در مورد مسائل اقتصادی دهلی نو ممکن است ایده یک توافق تجاری را احیا کند یا یک توافق توسعه یافته را ارائه دهد که تجارت، فناوری و همکاری های امنیتی اقتصادی را در بر می گیرد و در عین حال اقدامات تلافی جویانه را در صورت اعمال تعرفه های سخت توسط ترامپ آماده می کند. دولت مودی همچنین می‌تواند گام‌های بیشتری برای بهبود فضای کسب‌وکار بردارد تا هند را برای ایالات متحده و سایر سرمایه‌گذاران جذاب‌تر کند در مورد مسئله مهاجرت دهلی نو احتمالاً تأکید می کند که فقط از مهاجرت قانونی حمایت می کند و سهم مهاجران هندی را در اقتصاد ایالات متحده برجسته می کند اما همچنین باید برای پاسخگویی به درخواست‌های ایالات متحده برای کمک به جلوگیری از جریان مهاجران غیرمجاز از هند و برای خروج سریع‌تر آنهایی که قبلاً در ایالات متحده هستند آماده باشد.

برنامه دهلی نو B—AND C و D

با این حال حتی با هماهنگی و تطبیق، هند اقداماتی را انجام خواهد داد تا تا حد امکان خود را از نوسانات احتمالی دوره دوم ترامپ محافظت کند. این کار را با دوبرابر کردن تنوع با سرمایه گذاری در مشارکت های خود در آسیا، اروپا، خاورمیانه و در سراسر جنوب جهانی انجام خواهد داد. این فهرست شامل روسیه نیز می‌شود جایی که دهلی نو ممکن است بر این باور باشد که آزادی عمل بیشتری برای تعامل با مسکو دارد  اگرچه ترامپ ممکن است هند را برای کاهش خرید نفت یا تجهیزات دفاعی روسیه و افزایش خرید از ایالات متحده تحت فشار قرار دهد.علاوه بر این اگرچه رقابت ساختاری آن با پکن ادامه خواهد داشت و حتی ممکن است تشدید شود دهلی نو به دنبال تثبیت روابط با چین به دلیل نیاز به جلوگیری از تشدید بیشتر و خرید زمان برای تقویت توانایی های خود و همچنین تمایل به ایجاد ثبات در روابط با چین ادامه خواهد داد. تعامل اقتصادی انتخابی با چین. دو کشور با انعقاد توافقی در مورد بحران مرزی خود در اکتبر 2024 گام مهمی برای کاهش تنش برداشتند. اما دهلی نو باید با احتیاط قدم بردارد و این ارتباط را به طور مؤثر تنظیم کند تا اطمینان حاصل شود که تیم ترامپ در آینده تلاش‌های خود را به‌عنوان یک اقدام نادرست درک نمی‌کند. معامله بزرگ چین و هند با هزینه ایالات متحده. هند همچنین باید برای یک توافق بالقوه ترامپ-شی آماده شود که ممکن است رهبر چین را به این باور برساند که دامنه بیشتری برای قاطعیت در برابر دشمنان آسیایی دارد. به عبارت دیگر وقتی صحبت از ترامپ می شود هند باید برای هر احتمالی آماده شود.به طور کلی انتخاب مجدد ترامپ بر تلاش دهلی نو برای اتکا به خود تأکید خواهد کرد. پیروزی او با عدم قطعیت بیشتر و معامله گرایانه ای که می تواند به همراه داشته باشد احتمالاً بر اعتقاد هند به اهمیت ایجاد قابلیت های بومی خود عدم برون سپاری بازدارنده امنیتی یا هسته ای خود و اجتناب از وابستگی بیش از حد به یک شریک، تأکید خواهد کرد. در نتیجه در چند سال آینده هند هم به دنبال همسویی بیشتر با ایالات متحده و هم خودمختاری بیشتر برای خود خواهد بود. اما حتی در شرایطی که دهلی نو با توجه به پیوندهای عمیق استراتژیک و اقتصادی خود با واشنگتن به دنبال انتخاب های خود است هند چاره ای جز دست و پنجه نرم کردن با تصمیمات اتخاذ شده در ایالات متحده نخواهد داشت  کشوری که با بدبینی به اتحادها، آزاد است تجارت و مهاجران بیش از هر زمان دیگری شبیه هند است.

درج یک دیدگاه