چگونه بایدن می تواند صلح خاورمیانه و میراث او را نجات دهد دستور کار اردک لنگ برای نجات جان فلسطینی ها و تقویت امنیت بلندمدت اسرائیل

چگونه بایدن می تواند صلح خاورمیانه و میراث او را نجات دهد

دستور کار اردک لنگ برای نجات جان فلسطینی ها و تقویت امنیت بلندمدت اسرائیل

علیان مالک محصل کارشناس ارشد روابط بین الملل

زمانی که جو بایدن رئیس‌جمهور ایالات متحده در ژانویه مقام خود را ترک می‌کند چشم‌انداز ضعیف راه‌حل دو کشوری برای مناقشه اسرائیل و فلسطین ممکن است او را به دنبال داشته باشد. بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل این مفهوم را رد می کند. جانشین بایدن رئیس جمهور منتخب دونالد ترامپ اولین دوره ریاست جمهوری خود را به طور فعال در ترویج توسعه طلبانه ترین رویاهای نتانیاهو گذراند. بایدن تاکنون در رسیدن به بالاترین اهداف خود برای خاورمیانه شکست خورده است  اما در آخرین روزهای زندگی خود می تواند به تنهایی معادله اسرائیل و فلسطین را از نو تنظیم کند پتانسیل راه حل دو کشور را حفظ کند و بسیاری از میراث لکه دار خود را نجات دهد. موقعیت او به عنوان یک اردک لنگ به طور متناقضی به او این قدرت را می دهد که فقط برای رهبری که قدم بعدی اش بازنشستگی است انجام دهد.از زمان ایجاد کشور اسرائیل در سال 1948 تنها لحظاتی که درگیری اسرائیل و فلسطین به طور بالقوه قابل حل به نظر می رسید زمان هایی بوده است که ایالات متحده مسئولیت آن را بر عهده گرفته است. و سیاست داخلی همیشه میزان فشاری را که هر رئیس جمهور آمریکا می تواند اعمال کند محدود کرده است. بایدن اکنون فرصتی دارد که هیچ یک از اسلاف او نداشتند: او از تمام محدودیت‌های سیاسی داخلی در لحظه‌ای که آشکارا به فشار ایالات متحده نیاز است رها شده است. هر یک از پیشینیان او یک دوره اردک لنگ داشته اند اما هیچ کدام با چنین لحظه تعیین کننده ای در درگیری مصادف نشده است.وضعیت موجود به هیچ کس نمی خورد فلسطینی ها آشکارترین قربانیان هستند. در سال گذشته نیروهای اسرائیلی بیش از 40000 نفر را در غزه و همچنین حدود 700 نفر را در کرانه باختری (جایی که حماس کنترل نمی کند) کشته اند. اسرائیل در دامی گرفتار شده است که خود ساخته است: نمی تواند هویت خود را هم به عنوان یک دموکراسی و هم به عنوان یک کشور یهودی بر اساس قانون اساسی حفظ کند و در عین حال اشغالی را حفظ کند که از طریق آن بر پنج میلیون فلسطینی که شهروند اسرائیل نیستند حکومت کند. ایالات متحده با ارائه پوشش دیپلماتیک برای اشغالی که بیشتر جهان آن را غیرقانونی می‌داند  و با تهیه تسلیحاتی که این اشغال بر آن تکیه می‌کند  اعتبار آن را مخدوش کرده و توانایی خود را برای حمایت از قوانین بین‌المللی و انتقاد از بازیگران بدی مانند چین محدود کرده است. ایران و روسیه چیزی باید بدهد. گرمای شخصی بایدن برای مردم اسرائیل عمیق است اما منحصر به فرد نیست. این را زمانی که نه سال در کمیته روابط خارجی سنا برای او کار کردند از نزدیک دیدند هیچ تجربه ای در حکومت نداشتند زیرا به عنوان یک انسان شناس متخصص در اسلام آموزش دیده بودند. بایدن او را استخدام کرد تا به او کمک کند تا جوامعی را که در خاورمیانه و آسیا با آنها تجربه کمی داشت درک کند. همدلی ابرقدرت بایدن است وهمکاران شان دیده اند که او اغلب آن را برای افرادی که خارج از دایره آشنایی او هستند نشان می دهد. زمان آن رسیده است که او همدلی واقعی خود را با مردم فلسطین نشان دهد مردمی که در طول حمله اسرائیل که سیاست های خود بایدن باعث شده است رنج های زیادی را متحمل شوند.سه گام مهم وجود دارد که بایدن در هفته‌های پایانی خود صرفاً از طریق اقدامات اجرایی انجام دهد که می‌تواند رنج فلسطینیان را کاهش دهد و امکان راه‌حل دو کشوری را حفظ کند  که بهترین راه برای تقویت امنیت اسرائیل در دراز مدت است. بایدن باید کشور فلسطین را به رسمیت بشناسد از قطعنامه ای در مورد راه حل دو دولتی در شورای امنیت سازمان ملل حمایت کند و قوانین موجود ایالات متحده در مورد انتقال تسلیحات را اجرا کند این سه عمل نسبتاً ساده خواهند بود و بازگرداندن آنها دشوار است و با هم آنها می توانند به تغییر مسیر خاورمیانه کمک کنند، که به سمت فاجعه پیش می رود.

انجام آن

به رسمیت شناختن کشور فلسطین آنقدرها هم که به نظر می رسد رادیکال نیست در حال حاضر 146 کشور از 193 کشور در سازمان ملل دولت فلسطین را به رسمیت می شناسند از جمله بیش از 12 متحد ناتو. اگر ایالات متحده موضع خود را تغییر دهد بقیه نیروهای بین المللی نیز ممکن است یک شبه این کار را انجام دهند. بایدن باید فلسطین را به رسمیت بشناسد همانطور که رئیس جمهور هری ترومن در سال 1948 درست 11 دقیقه پس از خودسازی این کشور دولت اسرائیل را به رسمیت شناخت: با یک ضربه قلم. در مورد ترومن به رسمیت شناختن رسمی صرفاً عبارت بود از بیانیه‌ای تایپی که در آن نوشته شده بود: «به این دولت اطلاع داده شده است که یک کشور یهودی در فلسطین اعلام شده است و دولت موقت آن را درخواست کرده است. ایالات متحده دولت موقت را به عنوان مرجع بالفعل دولت جدید اسرائیل به رسمیت می شناسد. در آن زمان ارتش اسرائیل و چهار تن از همسایگانش هنوز بر سر طرح سازمان ملل برای دو ملت  یکی یهودی و دیگری فلسطینی  می جنگیدند و زبان این به رسمیت شناختن ریاست جمهوری ایالات متحده را ملزم به حمایت از جزئیات خاصی از یک کشور نمی کرد. تسویه نهایی بایدن باید یک بیانیه به همین سادگی تهیه کند یا حتی از فرمول بی‌هدف ترومن به عنوان الگوی خود استفاده کند. بایدن همچنین باید از قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل برای ایجاد اجماع بین المللی برای راه حل دو کشور حمایت کند. چارچوب بین المللی کنونی برای حل و فصل مناقشه اسرائیل و فلسطین محدود به قطعنامه های 242، 338 و 1397 شورای امنیت است. قطعنامه های 242 و 338 به ترتیب پس از جنگ شش روزه 1967 و جنگ 1973 به تصویب رسیدند.  خواستار توقف جنگ و بازگرداندن مناطق تصرف شده (احتمالاً به مصر، اردن و سوریه). هیچ یک از این قطعنامه ها چیزی در مورد ساکنان فلسطینی این سرزمین ها بیان نمی کند و حتی کلمه فلسطینی را ذکر نمی کند. قطعنامه 1397 که در سال 2002 به تصویب رسید صرفاً «چشم‌اندازی از منطقه‌ای را تأیید می‌کند که دو کشور اسرائیل و فلسطین در کنار هم در مرزهای امن و شناخته‌شده زندگی می‌کنند».بایدن می تواند تصویب قطعنامه ای را سازماندهی کند که صراحتاً یک ملت مستقل فلسطینی را در سرزمین هایی که اسرائیل از سال 1967 اشغال کرده است به رسمیت بشناسد. هیچ حق وتوی محتملی وجود ندارد: چین و روسیه در حال حاضر کشور فلسطین را به رسمیت می شناسند و رهبران فرانسه و بریتانیا نیز در مورد این کشور به رسمیت شناخته اند. سال گذشته تمایل خود را برای اعطای چنین شناختی قبل از تکمیل توافقنامه مذاکره نشان دادند. در نهایت بایدن باید قوانین موجود ایالات متحده در مورد انتقال تسلیحات به اسرائیل را اجرا کند. یکی از بدترین اسرار پنهان در واشنگتن اکنون آشکار است: قوانین ایالات متحده در مورد انتقال تسلیحات یک ستاره نامرئی برای اسرائیل دارد. حداقل دو قانون اساسی وجود دارد که مدت هاست برای اعمال آنها به تعویق افتاده است. قانون موسوم به لیهی  یا به طور دقیق تر بخش 620M قانون کمک خارجی 1961 که در ژانویه 2014 اصلاح شد بر کمک های نظامی ایالات متحده که توسط وزارت امور خارجه پراکنده می شود نظارت می کند. (این اقدام و دیگری که بر کمک های پراکنده شده توسط وزارت دفاع نظارت می کند نام خود را از حامی آن پاتریک لیهی یک دموکرات از ورمونت گرفته است که از سال 1975 تا 2023 به عنوان سناتور ایالات متحده خدمت کرد و یکی از مدافعان برجسته حقوق بشر در کنگره بود. .) زبان آن بدون ابهام است: «هیچ کمکی بر اساس این قانون یا قانون کنترل صادرات تسلیحات به هیچ واحدی از این قانون ارائه نخواهد شد. نیروهای امنیتی یک کشور خارجی در صورتی که وزیر امور خارجه اطلاعات موثقی داشته باشد مبنی بر اینکه چنین واحدی مرتکب نقض فاحش حقوق بشر شده است.»این قانون شامل همه کشورهایی است که از کمک های نظامی ایالات متحده استفاده می کنند. چارلز بلاها دیپلمات اخیراً بازنشسته در ژوئن 2024 نوشت: «مقامات وزارت اصرار دارند که واحدهای اسرائیلی تابع استانداردهای بازرسی مشابه با واحدهای هر کشور دیگری هستند.» «شاید در تئوری. اما در عمل این به سادگی درست نیست.» سخنان او وزن خاصی داشت: به مدت هفت سال و نیم بلاها مقام وزارت امور خارجه مسئول بررسی نقل و انتقالات بود تا مطمئن شود که آنها با قانون لیهی مطابقت دارند. چند هفته قبل خود لیهی که اکنون بازنشسته شده است نیز سوت زده بود: «از زمان تصویب قانون لیهی هیچ یک از واحدهای نیروی امنیتی اسرائیل واجد شرایط دریافت کمک ایالات متحده نبوده است علی رغم گزارش های مکرر و معتبر. نقض فاحش حقوق بشر و الگوی عدم تنبیه مناسب سربازان و پلیس اسرائیلی که حقوق فلسطینیان را نقض می کنند.به نظر می رسد حکم دستگیری هفته گذشته توسط دادگاه کیفری بین المللی برای نتانیاهو و وزیر دفاع سابق اسرائیل یوآو گالانت “اطلاعات موثقی” در مورد نقض فاحش حقوق بشر باشد  مانند تعداد زیادی از اقدامات مستند دیگر توسط مقامات اسرائیلی از اکتبر. 2023. وزارت امور خارجه نزدیک به 500 گزارش از استفاده اسرائیل از تسلیحات ارائه شده توسط ایالات متحده در حملات به غیرنظامیان در غزه دریافت کرده است. پس از تهاجم اسرائیل به لبنان در ماه گذشته کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل اسرائیل را به ارتکاب “جنایت های بی رحمانه در لبنان از جمله اعمال خشونت آمیز با هدف گسترش وحشت در میان غیرنظامیان و جنگ های بی رویه” متهم کرد.دومین قانونی که بایدن باید اجرا کند قانون کریدور کمک های بشردوستانه است. این قانون هرگونه انتقال تسلیحات به هر کشوری را که «حمل یا ارسال کمک‌های بشردوستانه ایالات متحده را به هر کشور دیگری ممنوع یا محدود می‌کند» ممنوع می‌کند. امتناع مداوم اسرائیل از اجازه دادن بیش از یک قطره کمک به غزه دولت بایدن را بر آن داشت تا 230 میلیون دلار برای ساخت یک اسکله شناور پیچیده در بهار امسال خرج کند  که تنها برای سه هفته عملیاتی شد و توانست در این مدت کمک‌های کمتری را نسبت به قطره قطره ارسال کند. در همین مدت تنها در چهار روز از طریق جاده وارد شد. در ماه اوت یک گزارش نظارتی توسط بازرس کل آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده مشخص کرد که نیروهای دفاعی اسرائیل به‌طور نادرست الزامات عملیاتی و امنیتی خود را بر ارسال کمک‌های بشردوستانه اولویت‌بندی کرده‌اند.سه هفته قبل از روز انتخابات وزرای خارجه و دفاع ایالات متحده به طور علنی به اسرائیل اطلاع دادند که یک ماه فرصت دارد تا به وعده‌هایی که در ماه مارس سال جاری برای رفع موانع بر سر راه تلاش‌های بشردوستانه داده بود عمل کند به‌ویژه با استناد به قانون کریدور کمک‌های بشردوستانه. اما این ضرب الاجل در 12 نوامبر بدون هیچ پاسخی از سوی آمریکا به پایان رسید نتانیاهو با موفقیت بلوف بایدن را خواند.

دروازه بسته شده

آیا هر یک از این اقدامات اجرایی می تواند از دوران گذار ریاست جمهوری جان سالم به در ببرد؟ به هر حال ترامپ اولین دوره ریاست جمهوری خود را با فعال کردن دستور کار نتانیاهو سپری کرد و کابینه او نشان می دهد که دولت او کاری برای مهار اسرائیل انجام نخواهد داد.ترامپ می‌تواند تلاش کند تا اعمال قوانین مربوطه را در مورد انتقال تسلیحات به عقب بازگرداند. قانون کریدور کمک های بشردوستانه شامل یک معافیت ریاست جمهوری است بنابراین او می تواند هر تصمیمی برای استناد به آن را بدون رنجی بیشتر از تمسخر بین المللی لغو کند. اما قانون لیهی که بر وزارت امور خارجه حاکم است چنین خللی ندارد. هنگامی که وزارتخانه رسماً تأیید کرد که “اطلاعات معتبر” در مورد نقض فاحش حقوق بشر وجود دارد از نظر قانونی نمی تواند تصمیم به ادامه تحویل سلاح بگیرد. ترامپ از نظر قانونی نمی‌توانست به وزیر امور خارجه خود دستور دهد که به سادگی مشخص کند که الزامات لیهی برآورده شده است. تنها راه قانونی خارج از رمپ فرآیندی است که با دقت کالیبره شده است که توسط آن طرف‌های گناهکار تخلفات فاحش اصلاح می‌شوند  به این معنی که تنها راه خروج از یک ممنوعیت لیهی برای کشوری که متهم به نقض فاحش حقوق بشر شناخته می‌شود توقف ارتکاب فاحش است. نقض حقوق بشرترامپ ممکن است تلاش کند تا به رسمیت شناختن کشور فلسطین را لغو کند اما هیچ سابقه ای برای چنین اقدامی وجود ندارد. ایالات متحده به طور رسمی نزدیک به 200 ایالت را به رسمیت شناخته است اما تا آنجا که م می تواند تشخیص دهد هرگز به طور رسمی وجود یک ایالت را به رسمیت نشناخته است. ترامپ می‌تواند به وکلای خود دستور دهد که هر چیزی را که می‌خواهد اعلام کنند اما زمانی که تقریباً هر کشوری در جهان به عنوان کشور فلسطین به رسمیت شناخته شود این یک مبارزه نسبتاً تنها خواهد بود و قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که راه حل دو کشوری را الزامی می کند فراتر از توانایی هر رئیس جمهور آمریکا برای سرنگونی خواهد بود. اولاً چشم انداز خودمختاری فلسطینیان را زنده نگه می دارد، هر چند با حمایت زندگی. بدون چنین اقدامی اسرائیل احتمالاً طی چهار سال آینده برخی یا تمام اراضی اشغالی را ضمیمه خواهد کرد. دوم ممکن است پویایی سیاسی درون خود اسرائیل را تغییر دهد: راه حل دو کشوری تنها راه ممکن برای اسرائیل برای حفظ هویت خود باقی مانده است و دولت راست افراطی نتانیاهو عمیقاً منفور است. سوم به ایالات متحده اهرم فشار برای تحت فشار قرار دادن اسرائیل برای رسیدن به یک معامله تاریخی می دهد. ترامپ هیچ همدردی با فلسطینی ها نشان نداده است اما تمایل عمیقی برای ثبت نام در تاریخ به عنوان یک معامله گر ژئوپلیتیک نشان داده است.کمتر از دو سال پیش میراث بایدن با میراث یکی از بزرگترین روسای جمهور آمریکا فرانکلین روزولت مقایسه می شد. امروز هیچ کس چنین مقایسه ای انجام نمی دهد و بسیاری از دموکرات ها و مترقی ها رفتار بایدن در مورد مناقشه اسرائیل و فلسطین را محکوم کرده اند. یک حرکت دوراندیشانه می‌تواند پایان بهتری برای فصل سیاست خارجی داستان او به‌عنوان رئیس‌جمهوری که یک ائتلاف جهانی را برای دفاع از آزادی، دموکراسی و حقوق بشر نه تنها برای اوکراینی‌ها بلکه برای فلسطینی‌ها نیز تشکیل می‌دهد ارائه دهد.در طول یک سال گذشته بایدن خود را جسور نشان نداده است چه رسد به تندرو. اما در طول دوران حرفه‌ای خود او دائماً کسانی را که او را قابل پیش‌بینی‌ترین مرد واشنگتن می‌دانستند شگفت‌زده کرده است.  نمی دانند که آیا بایدن 2024 تصمیم بگیرد که زندگی عمومی خود را با یک حرکت شجاعانه و قهرمانانه به پایان برساند یا خیر. اما بایدن که  قبلاً به تیم خود دستور داده بود که چنین طرحی را تنظیم کند.

درج یک دیدگاه