چگونه راه را برای دیپلماسی برای پایان دادن به جنگ در اوکراین هموار کنند؟ هنوز مذاکره ای انجام نشده است اما وقت آن است که درباره صحبت کردن صحبت کنند

چگونه راه را برای دیپلماسی برای پایان دادن به جنگ در اوکراین هموار کنند؟

هنوز مذاکره ای انجام نشده است اما وقت آن است که درباره صحبت کردن صحبت کنند

محمد اکرام یاور

اوکراین و حامیان غربی آن نقاط مشترک کمی با روسیه دارند. با این حال به نظر می‌رسد که همه بازیگران کلیدی بر سر یک موضوع مهم توافق دارند جنگ در اوکراین با مذاکرات پایان خواهد یافت. همانطور که ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در مصاحبه اخیر با تاکر کارلسون تلویزیون محافظه کار گفت “ما مایل به مذاکره هستیم.” سخنگوی شورای امنیت ملی آمریکا در حالی که صداقت پوتین را مورد تردید قرار داد در بیانیه‌ای پاسخ داد که ما و رئیس‌جمهور زلنسکی بارها گفته‌ایم که معتقدیم این جنگ از طریق مذاکره به پایان خواهد رسید. عدم وجود نتایج قاطع در میدان نبرد در دو سال گذشته، جایگزینی برای پایان مذاکره (پیروزی مطلق یک طرف) را مانند یک فانتزی جلوه داده است.علیرغم عدم وجود یک جایگزین مناسب برای مذاکرات نهایی هیچ نشانه ای مبنی بر اینکه طرف های متخاصم مذاکرات را به این زودی آغاز کنند وجود ندارد. هر دو طرف معتقدند که دستیابی به یک توافق قابل قبول در حال حاضر غیرممکن است. هر کدام می ترسند که دیگری سازش نکند یا از هیچ مکثی برای استراحت و آماده شدن برای دور بعدی مبارزه استفاده کند.حتی اگر توافقی در حال حاضر مطرح نیست همه طرف‌ها باید از هم‌اکنون گام‌هایی بردارند تا امکان گفتگو در آینده فراهم شود. در میانه یک جنگ سخت است که بدانند آیا دشمن واقعاً آماده پایان دادن به جنگ یا گفتگوهای بدبینانه صلح است، فقط برای پیشبرد اهداف جنگ. چالش تشخیص مقاصد دشمن در غیاب گفتگو تقریباً غیرممکن است. بنابراین لازم است کانال‌های ارتباطی باز شود تا در موقعیتی قرار بگیرند که بتوانند از فرصت برای پیگیری صلح در زمانی که آن فرصت پیش آمد استفاده کنند. زمان شروع ساخت این کانال‌ها فرا رسیده است. برای اوکراین و شرکای غربی‌اش این به معنای «گفت‌وگو کردن» یا تبدیل دیپلماسی درگیری به موضوع کلیدی تعاملات دوجانبه و چندجانبه است. و همه طرف ها باید باز بودن خود را برای مذاکرات نهایی نشان دهند. این امر مستلزم آن است که طرف های متخاصم و متحدان آنها اقداماتی یکجانبه انجام دهند که مقاصد آنها را به طرف مقابل منتقل کند. چنین سیگنال هایی ممکن است شامل تغییرات در لفاظی، انتصاب فرستادگان ویژه برای مذاکرات، محدودیت های خود تحمیلی در اعتصابات عمیق و مبادله اسیران جنگی باشد.اگر هیچ یک از طرفین این روند را آغاز نکنند، احتمالاً طرف‌های متخاصم در جایی که امروز هستند گیر کرده‌اند  در حال نبرد شدید بر سر چند اینچ از قلمرو با هزینه‌ای وحشتناک برای جان انسان‌ها و ثبات منطقه‌ای برای سال‌های آینده.

یک پیشنهاد آزمایش نشده

بی اعتمادی متقابل برداشتن گام اول به سمت میز مذاکره را دشوار می کند. غرب مسکو را فواره‌ای از تبلیغات و دروغ‌ها می‌بیند چنان که به دروغ‌پردازی معتاد است که حتی به خودش هم دروغ می‌گوید. هیچ چیز این پدیده را بهتر از لفاظی های رسمی در آستانه تهاجم همه جانبه به اوکراین در فوریه 2022 نشان نمی دهد که بسیاری از نمایندگان روسیه به طور علنی و خصوصی سوگند یاد کردند و ظاهراً معتقد بودند که چنین نخواهد شد. مسکو به همین ترتیب 30 سال گذشته را مجموعه ای از وعده های شکسته غرب می بیند. نمونه بارز آن راهپیمایی به ظاهر اجتناب ناپذیر گسترش ناتو است که بسیاری از مقامات غربی در دهه 1990 گفتند و ظاهراً معتقد بودند اتفاق نخواهد افتاد. اوکراین و روسیه سابقه طولانی در اتهامات متقابل در مورد نقض تعهدات داشتند حتی قبل از اینکه مسکو کریمه را ضمیمه کند و در سال 2014 به دونباس حمله کند. پس از فوریه 2022 اعتماد غیرممکن شد.با این حال بی اعتمادی متقابل بین متخاصمین یکی از ویژگی های هر جنگی است و بنابراین هر مذاکره ای که به آن جنگ ها پایان داد. اگر اعتماد شرط لازم برای برقراری ارتباط بود متخاصمان هرگز شروع به صحبت نمی کردند. طرفین می توانند و باید علیرغم بی اعتمادی متقابل گفتگو را آغاز کنند.اما در این مورد بی اعتمادی با مفروضات فراگیر در مورد نیات حداکثری ترکیب می شود. کیف معتقد است که مسکو همچنان به دنبال ایجاد یک دولت دست نشانده در اوکراین است و از هر گونه مهلتی در جنگ برای جمع آوری قدرت قبل از از سرگیری فرصت طلبانه نبرد استفاده خواهد کرد. همانطور که پوتین اخیراً اشاره کرد روسیه قصد دارد از اوکراین به عنوان ابزاری برای تضمین شکست استراتژیک روسیه استفاده کند. اگر اهداف دشمن واقعاً حداکثری باشد، فرد با انتخاب ساده ای بین تسلیم شدن و ادامه مبارزه روبروست. در نتیجه به نظر می‌رسد که هر دو طرف به اجتناب‌ناپذیری یک جنگ طولانی و بسیار مخرب تسلیم شده‌اند که هر دو ادعا می‌کنند نمی‌خواهند.این امکان وجود دارد که هر یک از طرفین در مورد اهداف حداکثری طرف مقابل حق دارند. اما هیچ یک از طرفین بدون صحبت نمی توانند به طور قطع بدانند. در غیاب کانال ارتباطی هر گزاره ای در مورد مقاصد واقعی طرف مقابل، پیشنهادی آزمایش نشده است.آزمایش نکردن این پیشنهاد هزینه بسیار بالایی دارد. جنگ فرسایشی تعداد زیادی از سربازان و غیرنظامیان را می کشد و منابع نظامی و مالی را خرد می کند. مقامات ایالات متحده در آگوست 2023 تخمین زدند که تقریباً 500,000 سرباز اوکراینی و روسی از فوریه 2022 کشته یا زخمی شده اند. جنگ همچنین امنیت بین المللی را به گونه ای مختل می کند که به هیچ کس خدمت نمی کند.

گام های اول

برای متحدان کی‌یف بازی آغازین این است که صحبت در مورد صحبت کردن بین خود را آغاز کنند. برخی نیاز به قانع کردن دارند. دیگران قبلاً متقاعد شده اند و فقط به نشانه ای نیاز دارند که دیپلماسی دیگر تابو نیست. مقامات ایالات متحده بارها گفته اند که انتظار دارند جنگ با یک راه حل مذاکره به پایان برسد. اما آنها به دیگر متحدان معنی آن را در عمل اطلاع نداده اند یا به صراحت راهبرد پایان دادن به جنگ را حول یک نتیجه مذاکره جهت گیری نکرده اند.در نهایت بحث دیپلماسی درگیری باید در نشست های شورای آتلانتیک شمالی و G-7 و همچنین تعاملات دوجانبه بین متحدان در بالاترین سطوح آغاز شود. صحبت در مورد صحبت کردن هیچ تغییری در سیاست در کوتاه مدت ندارد. زمان و تلاش باید برای توسعه یک استراتژی دیپلماتیک بسیار قبل از شروع واقعی مذاکرات صرف شود.به موازات بحث درون ائتلافی این موضوع باید در تعاملات بین متحدان و اوکراین به روی میز کشیده شود. کیف به طور موجه نگران است که حرکت به سمت مذاکرات به معنای پایان دادن به کمک های نظامی باشد. همانطور که آنها شروع به گفتگو با کیف در مورد گفتگو می کنند متحدان باید کمک های امنیتی را ادامه دهند یا حتی افزایش دهند. ایالات متحده و متحدانش می توانند با جلب نظر اوکراین در مورد موضوعات ارتباط با طرف مقابل در طول جنگ و ماهیت پایان جنگ شروع کنند. در حال حاضر این مسائل در دستور کار نیست. هنگامی که مقامات اوکراینی شروع به شنیدن سؤالات یکسانی می کنند که توسط چندین طرف در سطوح مختلف پرسیده می شود آنها در بحث های داخلی شرکت می کنند تا ترجیحات و رویکرد خود را به دیپلماسی درگیری شناسایی کنند. در هم آمیختن موضوع گفتگوها در بحث‌های مربوط به کمک‌های نظامی و مالی بلندمدت نیز بر یک واقعیت مهم تأکید می‌کند: هیچ مقدار کمکی نمی‌تواند امنیت و رفاه اوکراین را بدون پایان جنگ تضمین کند.

دستاورد سیگنال

برای شروع مذاکرات واقعی با مسکو خیلی زود است. و کیف باید در زمان شروع آنها پیشتاز باشد. اما حتی امروز غرب می‌تواند از سیگنال‌هایی برای انتقال قصد خود برای پایان نهایی جنگ از طریق مذاکره استفاده کند. سیگنال ها اقدامات یک جانبه مانند استقرار نظامی، بیانیه های عمومی، تحریم ها یا ژست های دیپلماتیک برای انتقال مقاصد یک کشور هستند. چنین سیگنال هایی به ویژه زمانی مفید هستند که کانال های ارتباطی رسمی بسته باشند زیرا برای اجرا نیازی به تعامل مستقیم با طرف مقابل ندارند. قابل ذکر است که این اقدامات برگشت پذیر هستند. نکته این است که به طور قابل اعتمادی قصد نشان داده شود و فضایی برای طرف مقابل فراهم شود تا متقابل شود. هنگامی که سیگنال ها کار می کنند می توانند عدم اطمینان در مورد نیات واقعی طرف مقابل را کاهش دهند.تعدیل تاکید لفاظی مقامات غربی در بیانیه‌های عمومی یک سیگنال ساده اما مهم خواهد بود. به عنوان مثال مقامات می توانند باز بودن خود را برای لغو مشروط تحریم ها به عنوان بخشی از یک نتیجه مذاکره برای جنگ بیان کنند. اما صحبت ارزان است و مسکو احتمالا آن را باور نخواهد کرد. بنابراین ایالات متحده و اتحادیه اروپا نیز باید به فکر تعیین نمایندگان ویژه برای دیپلماسی درگیری باشند. حتی اگر این مقامات ماه ها را صرف تعامل با متحدان و کیف قبل از مذاکره با مسکو می کنند خود انتصاب ها به روسیه نشان می دهد که ایالات متحده و اروپا برای شرکت در مذاکرات نهایی آماده هستند.کیف و مسکو فرصت بیشتری برای سیگنال دادن دارند زیرا آنها متخاصم هستند. مسکو به ویژه باید راه هایی برای سیگنال دهی پیدا کند. روسیه باید نشان دهد که اهداف جنگی اش محدود است آماده مذاکره برای پایان دادن به جنگ است و به شرایط یک راه حل پایبند خواهد بود. علاوه بر انتصاب یک فرد دیپلماتیک به عنوان همتای نمایندگان جدید ایالات متحده و اتحادیه اروپا مسکو می‌تواند اعتصاب‌ها به شهرهای اوکراین را تعلیق کند نشان دهد که تمایل دارد مبادله اسیران جنگی را به طور کامل برای همه انجام دهد و این کار را متوقف کند. لفاظی های تحریک آمیز در مورد رهبری اوکراین کیف به نوبه خود می تواند فرمان ریاست جمهوری سپتامبر 2022 را که «عدم امکان انجام مذاکرات با رئیس جمهور فدراسیون روسیه وی. کیف می‌تواند توضیح دهد که این فرمان فقط شامل رئیس‌جمهور روسیه می‌شود و نه سایر نمایندگان دولت روسیه. و اگر مسکو حمله به اهداف غیرنظامی در اوکراین را متوقف کند کیف می‌تواند با توقف حملاتی که در روسیه انجام می‌دهد متقابل شود.این تلاش‌های پیشنهادی  صحبت در مورد گفتگو در میان متحدان و با کیف و علامت دادن به مسکو  نشان‌دهنده تغییر در سیاست نیست. آنها حتی نشان دهنده حرکتی برای شروع مذاکرات نیستند. در عوض آنها صرفاً چیزی را آغاز می کنند که احتمالاً روند طولانی حرکت به سمت مذاکرات نهایی است. رسیدن به میز کار آسانی نخواهد بود اما جایگزین جنگی بی پایان و سخت است که هیچ طرفی ادعای خواهان آن را ندارد و هر دو طرف با ادامه مبارزه شکست می‌خورند.

درج یک دیدگاه