• بیوگرافی

















  • صفحۀ سایت در فیس بوک

  • مطالب پسندیده در فیس بوک

  • paypal

  • موضوع هفته

    مطالب محبوب

    کودتای فناوری بزرگ چگونه شرکت‌ها قدرت را از دولت‌ها گرفتند و چگونه دولت‌ها می‌توانند آن را پس بگیرند

    کودتای فناوری بزرگ

    چگونه شرکت‌ها قدرت را از دولت‌ها گرفتند و چگونه دولت‌ها می‌توانند آن را پس بگیرند

    محمد اکرام یاور

    در 30 اوت دادگاه عالی برزیل X  پلتفرم رسانه اجتماعی که قبلاً توییتر نام داشت  را از اینترنت کشورش ممنوع کرد این ممنوعیت اوج دعوای چند ماهه بین ایلان ماسک مالک پلتفرم و ثروتمندترین مرد جهان و الکساندر دو موراس یکی از قضات دادگاه بود موراس وظیفه بررسی نقش اطلاعات نادرست آنلاین در تلاش برای حفظ ژایر بولسونارو رئیس‌جمهور سابق برزیل را در قدرت علیرغم شکست در انتخابات، داشت به عنوان بخشی از این وظایف مورائس به X دستور داده بود تا صدها حساب کاربری را که اطلاعات نادرست را منتشر می کردند حذف کند. این پلتفرم در پاسخ عدالت را به سانسور متهم کرد ماسک نمایندگان X را که از نظر قانونی برای فعالیت در برزیل لازم بود خارج کرد که در نهایت باعث شد تا دادگاه از دسترسی برزیلی ها به پلتفرم به طور کلی جلوگیری کند.ماسک این تصمیم را مهربانانه نگرفت و موراس را با یک “ظالم شیطانی” مقایسه کرد اما ماسک خشم خود را به نکوهش های شدید محدود نکرد طبق گزارش نیویورک تایمز او به طور فعال در مورد این سفارش کار می کرد. ابتدا ماسک برزیلی ها را تشویق کرد تا از شبکه های خصوصی مجازی (VPN) برای فرار از انسداد استفاده کنند سپس شبکه ماهواره‌ای استارلینک او که خدمات اینترنتی را مستقیماً از فضا به مشترکین ارائه می‌دهد به دسترسی به سایت ادامه داد در نهایت X ترافیک اینترنت خود را از طریق سرورهای جدید تغییر داد و به آن اجازه داد کنترل های مخابراتی برزیل را به طور کامل دور بزند.تحت فشار فزاینده مقامات کشوری با تعداد قابل توجهی از کاربران X (و توقیف دارایی ها) این شرکت در نهایت موافقت کرد که حساب های اطلاعات نادرست را مسدود کند و جریمه های خود را بپردازد. اما گستاخی که یک غول فناوری توانست تصمیم یک ایالت را به چالش بکشد یک واقعیت تلخ و ترسناک را بسیار ملموس می کند: دولت های دموکراتیک برتری خود را در دنیای دیجیتال از دست داده اند. در عوض شرکت ها و مدیران اجرایی آنها به طور فزاینده ای مسئول هستند این تغییر قدرت مجموع وابستگی سیستمی جامعه به شرکت های فناوری مناطق خاکستری قانونی که در آن فعالیت می کنند و ویژگی های منحصر به فرد فناوری های نوظهور مانند هوش مصنوعی است این محصول این است که چگونه مؤسسات دولتی از دانش فنی، نمایندگی و مسئولیت پذیری خود محروم شده اند. این واقعیتی است که نسل‌ها از سیاستمداران احزاب مختلف اجازه ورود به آن را داده‌اند.اگر قرار است دموکراسی زنده بماند رهبران باید با این کودتا مبارزه کنند. آنها باید وابستگی بیش از حد خود به شرکت های فناوری قدرتمند را کاهش دهند آنها باید فناوری منافع عمومی را به عنوان وزنه تعادل تقویت کنند آنها باید تخصص فنی خود را بازسازی کنند. مهم‌تر از همه آنها باید رژیم‌های نظارتی مؤثر و نوآورانه‌ای بسازند که بتواند شرکت‌های فناوری (و دولت‌هایی که از فناوری استفاده می‌کنند) را به‌طور معناداری نگه دارد انجام این کار برای حفظ جوامع دیجیتالی باز، آزاد و پر جنب و جوش مبتنی بر حاکمیت قانون لازم است پرونده برزیل یادآوری است که هنوز دیر نشده است مقامات دموکراتیک می توانند حاکمیت خود را بازیابند و خود را به طور موثر در فناوری تثبیت کنند  اگر بخواهند از عضلات خود استفاده کنند.

    تمام آن قدرت

    شرکت‌های خصوصی دائماً در حال تولید اختراعات فن‌آوری جدید هستند اما سیاست‌گذاران نتوانسته‌اند سرعت خود را حفظ کنند در ایالات متحده دو قانون کلیدی فناوری قانون نجابت ارتباطات و قانون حق نسخه‌برداری هزاره دیجیتال چندین دهه پیش  به ترتیب در سال‌های 1996 و 1998 بسیار قبل از اینکه استیو جابز حتی به آیفون فکر کند تصویب شد در سال‌های پس از آن شرکت‌های فناوری از توسعه محصولات به سیستم‌هایی که بر دامنه‌هایی که قبلاً منحصراً توسط دولت‌ها اداره می‌شدند مانند زیرساخت‌های دیجیتال و تضمین‌های امنیتی آن تأثیر می‌گذارند پیشرفت کرده‌اند. شرکت‌های فناوری با راه‌اندازی ابزارها و خدمات قدرتمند خود در دنیایی بدون نرده‌های محافظ مناسب تبدیل به حاکمان واقعی فناوری‌های دارای اهمیت ژئوپلیتیکی بزرگ از جمله سیستم‌های تشخیص چهره، اتصالات اینترنتی ماهواره‌ای و برخی از جنبه‌های جمع‌آوری اطلاعات شده‌اند. مایکروسافت دارای یک مرکز اطلاعاتی تهدیدات است که اطلاعاتی را به گونه ای جمع آوری می کند که گویی آژانس امنیت ملی است. شرکت های ارزهای دیجیتال مانند فدرال رزرو پول خود را ضرب می کنند. سبد انرژی پاک آمازون از برخی کشورها پیشی گرفته است حتی با ایجاد مراکز داده پرقدرت.با افزایش اقتدار مدیران عامل فناوری در حال تبدیل شدن به چهره های بزرگتر از حد معمول هستند. ماسک با توجه به حملات مستقیم او به رهبران جهان و دخالت در سیاست شاید بارزترین نمونه باشد. اما سایر مدیران نیز در زندگی عمومی اهمیت زیادی پیدا کرده اند مارک زاکربرگ مدیر عامل متا به طور معمول برای شهادت در مقابل کنگره فراخوانده می شود او استدلال کرده است که تجارت او کلید رقابت ایالات متحده با چین است (و بنابراین باید دست نخورده باقی بماند). مدیران آلفابت آمازون و مایکروسافت نیز اغلب در واشنگتن حاضر می شوند در یک جلسه جان کندی سناتور جمهوری خواه حتی از سام آلتمن مدیر عامل OpenAI پرسید که آیا ممکن است یک آژانس نظارتی احتمالی هوش مصنوعی ایالات متحده را اداره کند یا خیر. سیاستمداران مسئولیت خود را در قبال رهبران فناوری غیرمنتخب و غیر پاسخگو کنار گذاشته اند.در نتیجه شرکت‌های فناوری بزرگ و کوچک اکنون قدرت بی‌سابقه‌ای را حتی بر حیاتی‌ترین زیرساخت‌ها اعمال می‌کنند به عنوان مثال آنها بر کابل های داده زیر دریا که به عنوان سیستم حمل و نقل تقریباً تمام ترافیک اینترنت جهان عمل می کنند، تسلط دارند. تقریباً 99 درصد از داده‌های جهان از طریق آنها منتقل می‌شود از جمله 10 تریلیون دلار در تراکنش‌های مالی روزانه و اطلاعات بسیار حساس دولتی. بدون کابل ها همه انواع فعالیت های ضروری غیرممکن می شد. بنابراین آنها باید توسط دولت ها یا نهادهای بین دولتی اداره و تامین شوند اما در عوض شرکت‌ها آن‌ها را به‌عنوان سیاست‌گذاران در حاشیه می‌سازند استفاده می‌کنند و حفظ می‌کنند.شرکت‌های فناوری همچنین عمیقاً درگیر بوروکراسی‌های دولتی هستند و دولت‌ها را به روش‌های پیش پا افتاده اما جدی آسیب‌پذیر می‌کنند. برای مثال در سال 2013 مقامات مالیاتی هلند ارزیابی‌های خطر الگوریتمی بحث‌برانگیز و خصوصی را برای شناسایی مالیات‌دهندگان متقلب به کار گرفتند این یک فاجعه بود: به دلیل ارزیابی های نادرست از جمله از طریق پروفایل های نژادی، ده ها هزار خانواده خانه، شغل و حضانت فرزندان خود را از دست دادند، زیرا ابزار ارزیابی خطر غیرشفاف و خودآموز، سختگیرانه و تبعیض آمیز بود پیامدهای سیاسی در نهایت دولت را به استعفا سوق داد و اعتماد مردم به دولت را برای همیشه خدشه دار کرد اما شرکتی که نرم‌افزار معیوب را به کار گرفته بود نسبتاً سالم ظاهر شد. الگوریتم‌های مشابهی همچنان در حال استفاده و در بازار در سرتاسر جهان هستند با پتانسیل ایجاد ویرانی بیشتر.

    سلاح های جنگی

    قدرت فن آوری به یکی دیگر از فعالیت های اصلی دولت ها گسترش می یابد: جنگ. برنامه های کاربردی هوش مصنوعی به طور بحث انگیزی برای شناسایی تعداد زیادی از اهداف در غزه استفاده شده است. اوکراین از شرکت های ماهواره ای برای به دست آوردن اطلاعات و برقراری ارتباط استفاده می کند این اتکا به شرکت های فناوری اهرم قابل توجهی در مورد نحوه برخورد کشورها با دفاع خود داده است برای مثال یکی از شرکت‌هایی که اوکراین به آن وابسته است استارلینک است که ماسک را جرأت کرده است تا در مسیر مناقشه تصمیم بگیرد او این کار را برای دعوت به مذاکرات صلح در راستای اهداف کرملین انجام داده است که باعث عصبانیت کیف و حامیان آن شده است.در موارد دیگر شرکت های فناوری به طور موثر به طرف مستقیم درگیری تبدیل شده اند. رویارویی ها به طور فزاینده ای در فضای سایبری رخ می دهد و بنابراین دولت ها به طور فزاینده ای برای دفاع به شرکت های خصوصی وابسته هستند در نظر بگیرند که چه اتفاقی افتاد زمانی که شبکه های Colonial Pipeline در سال 2021 مورد حمله باج افزار قرار گرفتند. این شرکت یکی از بزرگترین تامین کنندگان انرژی در ایالات متحده است و بنابراین این اعتصاب جریان نفت را در بیشتر مناطق ساحل شرقی ایالات متحده متوقف کرد. چندین ایالت ایالات متحده با ایجاد خطوط در پمپ بنزین ها وضعیت اضطراری اعلام کردند پروازها باید تغییر مسیر می دادند. پس از حمله جو بایدن رئیس‌جمهور ایالات متحده در نشستی با مدیران عامل فناوری اذعان کرد که «واقعیت این است که بیشتر زیرساخت‌های حیاتی ما متعلق به بخش خصوصی است و اداره می‌شود». وی ادامه داد: دولت فدرال نمی تواند به تنهایی با این چالش مقابله کند این یک اعتراف نادر و آشکار بود که دولت در هنگام حفاظت از کشور در حوزه دیجیتال قدرت خود را از دست داده است.علیرغم استفاده روزافزون از حملات سایبری مخرب کاخ سفید چنین حملاتی را زیر آستانه جنگ می داند. همچنین هیچ قواعد بین المللی مشخصی درباره ممنوعیت حملات سایبری وجود ندارد جاسوسی از طریق ابزارهای دیجیتال معمولاً نقض حاکمیت دولت تلقی نمی شود بنابراین بدون مجازات باقی می ماند. در سال 2022 پل ناکاسون رئیس وقت فرماندهی سایبری ایالات متحده گفت که ایالات متحده از قابلیت های سایبری تهاجمی برای از بین بردن اهداف روسیه استفاده می کند اما چنین حملاتی را درگیری مستقیم روسیه نمی داند با این حال واشنگتن خط قرمزی در مرزهای ناتو برای مبارزه فیزیکی با نیروهای مسکو ترسیم کرد.در میان این همه ابهام حقوقی و سیاسی شرکت ها به عنوان مزدور راحت تر شده اند شرکت‌های جاسوس‌افزار برای استخدام و فروش ابزارهای اطلاعاتی پیچیده به دیکتاتوری‌ها و دموکراسی‌ها هستند. شرکت‌ها همچنین نقش‌های کلیدی را در گره‌های مهم آنلاین بازی می‌کنند: خدمات وب آمازون از الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای مقابله با تهدیدات حمایت‌شده توسط دولت استفاده می‌کند و گروه تحلیل تهدید Google کانال‌های یوتیوب را برای اجرای عملیات نفوذ هماهنگ آفلاین می‌کند این نوع عملیات دامنه درگیری را به سمت بازیگران غیردولتی سوق می دهد که انگیزه ها و سطوح پاسخگویی کاملاً متفاوت با دولت ها دارند.

    ماتریس همه جا هست

    اغلب اوقات دولت ها در زمینه فناوری در وضعیت نامناسب اطلاعاتی عمل می کنند با چند استثنا آنها فاقد دسترسی به اطلاعات و همچنین تخصص لازم برای درک (چه رسد به تنظیم) الگوریتم ها و اختراعات جدید هستند از آنجایی که دانش قدرت است، این کمبود سیاستگذاران را در موقعیت مذاکره ضعیفی در برابر شرکت‌های قدرتمند فناوری قرار می‌دهد که حتی منجر به برون‌سپاری بیشتر می‌شود اکنون به شرکت هایی مانند Palantir Technologies برای انجام تجزیه و تحلیل داده های حیاتی در مورد مسائل دفاعی، مراقبت های بهداشتی و کنترل مرز اعتماد شده است. آنها این کار را انجام می دهند حتی اگر فاقد اقتدار دموکراتیک، مسئولیت پذیری و تجربه لازم برای انجام این درخواست ها باشند الکس کارپ مدیر عامل پالانتیر در تابستان 2024 در مصاحبه ای با نیویورک تایمز گفت: «نجات جان و گاهاً گرفتن جان افراد بسیار جالب است.شرکت های فناوری نیز در حال تثبیت قدرت از طریق کتاب های جیبی خود هستند. بزرگترین شرکت های فناوری فوق العاده ثروتمند هستند: ارزش بازار مایکروسافت 3.2 تریلیون دلار است که بیشتر از تولید ناخالص داخلی فرانسه هفتمین اقتصاد بزرگ جهان است. در نتیجه این شرکت‌ها با صرف صدها میلیون دلار برای لابی کردن مشکلی ندارند و لابی‌ها اغلب متوجه می‌شوند که روی درهای باز فشار می‌آورند از آنجایی که سیاستمداران و سایر مقامات تخصص فنی بسیار کمی دارند نمایندگان شرکت ها به راحتی می توانند تفکر خود را شکل دهند. شرکت‌های فناوری به طور مشابه با سرمایه‌گذاری در اتاق‌های فکر، کنفرانس‌ها و مؤسسات دانشگاهی از پول خود برای چارچوب‌بندی درک جمعی جهان از صنعت خود استفاده کرده‌اند.یکی از چارچوب‌هایی که کسب‌وکارهای فناوری موفق‌ترین در ترویج آن بوده‌اند این است که همانطور که فیس‌بوک هنگام تلاش برای منصرف کردن قانون‌گذاران اروپایی از اجرای دستورالعمل حفاظت از داده‌های اتحادیه اروپا در سال 2012، بیان کرد «قانون‌گذاری نوآوری را خفه می‌کند». این استدلال به همان اندازه اشتباه است که منفعت طلبانه است، به خصوص که شرکت های بزرگ فناوری تبدیل به دروازه بان می شوند و زندگی را برای استارت آپ های نوآور دشوار می کنند با این حال این عبارت تا امروز محبوب باقی مانده است مقررات پویا است ثابت نیست مانند صنایع تنظیم می شود.در بسیاری از موارد نرده های محافظ مسئول در واقع جرقه نوآوری را برانگیخته است. برای مثال شرکت‌ها پس از اجرایی شدن قوانین سخت‌گیرانه‌تر حفاظت از محیط زیست، محصولات سازگار با محیط‌زیست یا پایدارتر را اختراع کردند و حتی اگر مقررات نوآوری کندی داشته باشد ممکن است ارزش آن را داشته باشد. از نظر فلسفی نوآوری مهم‌تر از حاکمیت قانون، حمایت از مصرف‌کننده، عدم تبعیض یا هر یک از ارزش‌های اصلی دموکراسی نیست اگر یک نوآوری پتانسیل محدود کردن حقوق اساسی یا تضاد با ارزش‌های عمومی را داشته باشد مقررات کاملاً حق دارد که آن را جایگزین کند سیاستمداران باید این واقعیت را بشناسند و بر اساس آن عمل کنند.اما حتی اگر چنین کنند، با موانع بیشتری مواجه خواهند شد شرکت های فناوری با امتناع از توضیح نحوه عملکرد محصولاتشان قدرت بیشتری به دست آورده اند در نتیجه دانشگاهیان نمی توانند به طور مستقل در مورد عملکرد درونی الگوریتم ها یا برنامه های کاربردی هوش مصنوعی تحقیق کنند شرکت های فناوری نیز به فریب آشکار دست می زنند. هنگامی که مایکروسافت در سال 2016 به دنبال تأییدیه سیاسی برای یک مرکز داده در آیووا بود این کار را با نام مستعار “Project Osmium” انجام داد مناقصه پشت شرکت های پوسته در میان شرکت های فناوری به یک امر عادی تبدیل شده است اوبر این روش مبهم سازی را با Greyball بیشتر کرد. در آن پروژه طبق گزارش نیویورک تایمز اوبر افسران مجری قانون را در حوزه‌هایی که شرکت هنوز مجوز فعالیت نداشت شناسایی کرد سپس این کار را به گونه‌ای انجام داد که وقتی برنامه را باز کردند برای تعیین اینکه آیا اوبر در واقع در مناطق آنها در دسترس است یا خیر مشکل داشتند. به این ترتیب این شرکت توانست در حالی که از شناسایی فرار می کرد کار کند. خارج از جریمه‌های پراکنده، دولت‌ها به اندازه کافی برای مهار این شیوه‌ها خواستار شفافیت و پاسخگویی شرکت‌ها تلاش نکرده‌اند رگولاتورها به دلیل سرعت خام پیشرفت فناوری بیشتر با مشکل مواجه می شوند. شرکت ها تا حدی با اختراع فناوری ها به سرعت از قانون اجتناب کرده اند که از آن جلوتر می مانند آن‌ها می‌توانند بدون نگرانی در مورد بازگشت سیاست رفتار مشکوکی داشته باشند به عنوان مثال هوش مصنوعی Clearview قبل از اینکه کسی متوجه شود، کل اینترنت را برای چهره ها خراش داد. مدل‌های زبانی بزرگ قبل از اینکه دولت‌ها بتوانند سؤالات مربوط به حفاظت از داده‌ها یا حقوق مالکیت معنوی را بررسی کنند بر روی متن کل اینترنت آموزش داده شدند با فرض اینکه قوانینی که از این حقوق محافظت می‌کنند لازم‌الاجرا هستند. از آنجایی که شرکت‌ها انبوهی از اطلاعات را فقط برای حبس کردن آن در پشت دیوارهای شرکت جمع‌آوری می‌کنند نهادهای عمومی دسترسی به اطلاعات و در نتیجه نمایندگی و اعتبار را از دست می‌دهند نتیجه یک مارپیچ مرگ است که در آن قدرت خصوصی در نهایت از ظرفیت پاسخگویی عمومی فراتر می رود.

    آن را بچرخانید

    تاکنون به نظر می رسد که دولت های دموکراتیک به طور تکان دهنده ای نگران افزایش قدرت شرکت های فناوری نیستند فعالان و روزنامه نگاران بارها و بارها هشدارهایی را در مورد این صنعت به صدا درآورده اند اما دولت های متوالی ایالات متحده عمداً در مورد این بخش سهل انگاری کرده اند و امیدوارند که راه خود را از طریق هر نگرانی برطرف کنند. اتحادیه اروپا پیشگیرانه تر عمل کرده است اما تعداد کمی از قوانین آن با هدف پایان دادن به قدرت گرفتن است. دموکراسی ها نیاز به یک چشم انداز روشن از نحوه مدیریت جامع فناوری دارند در جامعه‌ای که شرکت‌های فناوری به طور تجمعی قدرت تصمیم‌گیری حیاتی دارند دولت باید اقدامات مؤثرتری انجام دهد. خبر خوب این است که اگر آنها تصمیم بگیرند راه های زیادی وجود دارد که دولت های دموکراتیک می توانند به جلو حرکت کنند. آنها شامل افزایش دانش سیاستگذاران در مورد عملکرد محصولات فناوری و سپس مهار مؤثر کسب و کارها می شوند دولت‌ها می‌توانند با تعدیل حفاظت از اسرار تجاری برای عصر الگوریتم‌ها شروع کنند. آنها باید از محققان بخواهند که به داده‌ها دسترسی داشته باشند و سیستم‌های فناوری که به نام دولت‌ها استفاده می‌شوند برای مثال از طریق درخواست‌های قانون آزادی اطلاعات قابل دسترسی باشند. انجام این کار به عموم امکان می دهد تا نحوه عملکرد این سیستم ها را بیاموزند و یک بحث نظارتی آگاهانه را تسهیل می کند. به همین ترتیب شرکت ها باید از استانداردهای شفافیت قوی تری در هنگام مناقصه قراردادهای زمین و انرژی برای مراکز داده یا افشای سرمایه گذاران خود استفاده کنند. اگر شرکتی تمایلی به گفتن اینکه چه کسی آنها را تامین مالی می کند ندارد برای انجام تجارت در بازار آزاد مناسب نیستند.برای استفاده از این شفافیت جدید قانونگذاران باید تخصص داخلی فناوری را نیز ایجاد کنند. چنین کارشناسانی می‌توانند از ناهنجاری لابی‌گرانی که می‌خواهند چارچوب‌بندی کنند که قانون‌گذاران فناوری را چگونه می‌فهمند متعادل می‌کنند. به عنوان مثال ایالات متحده ممکن است دفتر ارزیابی فناوری را بازگرداند یک نهاد کنگره که به قانونگذاران کمک کرد تا نوآوری های جدید مخابراتی و محاسباتی را درک کنند و از سال 1974 تا 1995 به طور کامل فعالیت کرد. سیاست گذاران به یک OTA یا معادل OTA نیاز دارند تا بتوانند دورانی را طی کنید که شامل هوش مصنوعی، محاسبات کوانتومی و بیوتکنولوژی است. در یک سطح اساسی تر دولت ها باید تغییراتی در تاکید از تصویب قوانین تا اجرای چابک آنها. آنها باید قوانین را بر اصول اصلی عدالت، برابری، عدم تبعیض و مسئولیت تثبیت کنند و در عین حال مکانیسم‌های اجرایی ملموس و ملموسی را دو چندان کنند که می‌تواند پیشرفت تکنولوژیکی اجتناب‌ناپذیر بعدی را تحمل کند. اغلب اوقات اجرا یک فکر بعدی است و نهادهای نظارتی فاقد منابع هستند. دولت ها باید با ایجاد چوب های قدرتمندتر این مشکل را برطرف کنند. آنها می توانند برای مثال از تدارکات برای ایجاد تغییر رفتار استفاده کنند. دولت‌ها در سرتاسر جهان به‌عنوان بزرگ‌ترین خرج‌کنندگان فناوری اطلاعات، قدرت مالی لازم برای اجرای استانداردهای امنیت سایبری و عدم تبعیض و همچنین مسئول نگه‌داشتن شرکت‌ها به دلیل نقض قوانین موجود یا سهل انگاری در جلوگیری از نقض داده‌ها را دارند آنها ممکن است این کار را با ایجاد یک مدل سه ضربه ای انجام دهند. پس از سه اعتصاب واضح یک شرکت باید از بازار مناقصه خارج شود.اما شرورترین شرکت های فناوری باید کاملاً از فروش فناوری های ضد دموکراتیک خود منع شوند. در سال 2021 وزارت بازرگانی ایالات متحده سرانجام گروه NSO شرکت اسرائیلی تولید کننده نرم افزارهای جاسوسی Pegasus را به لیست نهاد اضافه کرد که سهولت تجارت آنها را محدود می کند این نام کاملاً شایسته است: Pegasus یک ابزار جاسوسی است که در بین دولت‌های سرکوبگر که به دنبال نظارت بر فعالان، روزنامه‌نگاران و مخالفان سیاسی هستند محبوب است. اما خیلی دیر آمد. برای سال‌ها ایالات متحده و سایر کشورها در مورد ممنوعیت این شرکت (و سایر شرکت‌های مشابه آن) با قوی‌تر شدن و پیشرفته‌تر شدن تعجب می‌کردند.مقررات تنها بخشی از مسیر پیش رو هستند ایالت ها همچنین باید به طور قابل توجهی در ایجاد زیرساخت های دیجیتال عمومی، تحقیقات دانشگاهی قوی تر و میدان عمومی دیجیتال بهتر سرمایه گذاری کنند علاوه بر این جوامع باید فرهنگ اخلاق فنی و مسئولیت پذیری را ایجاد کنند که شرکت ها را مجبور به تصمیم گیری درست کندهر زمانی که مشک‌های جهان از گوش دادن به قضات و قانون‌گذاران امتناع می‌کنند یادآور این واقعیت است که دولت‌ها اگر بخواهند، توانایی مهار فناوری بزرگ و اولویت دادن به حکومت‌های دموکراتیک را دارند هنوز برای توقف کودتای فناوری دیر نیست اما دولت ها باید اصلاحات واقعی و سیستماتیک را برای بازپس گیری قدرت خود و تثبیت حاکمیت قانون اعمال کنند.




    بازدید ها:

    درج یک دیدگاه

    
    <